سیم گل

لغت نامه دهخدا

سیم گل. [ گ ِ ] ( اِ مرکب ) گلابه که بر بام و دیوار مالند و بر روی آن کاهگل کنند. ( برهان ). گلی است سفید که خانه را بدان سفیدکنند و این عمل را خانه سیمگل کردن گویند. از بعضی ثقات مسموع شده که گل مذکور مخصوص صفاهان است... ( آنندراج ). گلابه که بالای کاهگل مالند. ( فرهنگ رشیدی ).

فرهنگ فارسی

گلابه که بر بام و دیوار مالند و بر روی آن کاهگل کنند .

گویش مازنی

/sim gel/ سقف و دیوار گل اندود – سقفی که گل مالی شده و با ماله صاف شود

پیشنهاد کاربران

ملات کاهگِلی
( simgel ) پلاستر، گچ زنده که در پزشکی و شکسته بندی کاربرد دارد.

بپرس