سیلماریل ها ( جمع آن در کوئنیا: سیلماریلی ) به معنی پرتوی پالودهٔ روشنایی[ ۱] در داستان های جی. آر. آر. تالکین، سه گوهر تراش نخورده از نور دو درخت والینور اند. فئانور یک الف نولدور در والینور در دورهٔ سال های درخت ها، این سه گوهر را از بلور سیلما ساخت. [ ۲] این سه گوهر در کتاب سیلماریلیون نقش مهمی بازی می کنند.
اینکه فئانور، بزرگترین نولدور چگونه موفق به ساخت این چنین گوهرهایی می شود توضیح داده نشده اما حتی والاها از جمله آئوله که بزرگترین ابزارساز است نمی تواند همانند این گوهرها را بسازد حتی خود فئانور هم نمی تواند کار خود را تکرار کند چرا که بخشی از توان او در ساخت این گوهرها ذخیره شده و از دست او رفته است. سیلماریل ها غیرقابل همانندسازی اند، نور آن ها از دو درخت می آید همچنین آن ها نور هر چیزی را که به آن ها نزدیک شود هم بازتاب می کنند.
فئانور پسر فینوه سیلماریل ها را ساخت، این برجسته ترین چیزی بود که الف ها تا کنون از نور دو درخت ساخته اند. [ ۳] واردا، سیلماریل ها را مقدس کرد تا هیچ موجود پلید یا فناپذیری بدون آنکه شایستهٔ آن باشد، نتواند به آن دست بزند و دستش بسوزد.
آنگولیانت و ملکور که والایی سرکش بود، دو درخت را نابود کردند؛ یکی از درخت ها پیش از مرگ، شکوفه ای نقره ای و دیگری میوه ای زرین داشت؛ آن ها به آسمان فرستاده شدند تا سرزمین میانه را در برابر ملکور روشن کنند اما هیچ کدام نور اصلی دو درخت را نداشتند. پس از آن سیلماریل ها باقی ماندهٔ نور دو درخت را داشتند، از این رو والاها از فئانور خواستند تا گوهرها را رها کند تا آن ها بتوانند دو درخت را زنده کنند اما او نپذیرفت. پس از آن خبر رسید که ملکور، فینوه پدر فئانور را کشته و گوهرها را دزدیده و به آنگباند در شمال سرزمین میانی گریخته است. او سیلماریل ها را بر روی تاج آهنین خود نصب کرد.
فئانور به شدت از ملکور خشمگین بود از این رو نام مورگوت به معنی «دشمن تاریک جهان» را بر او گذاشت. او به همراه پسرانش سوگند یاد کرد که با هرکه سیلماریل ها را از آن ها گرفته بجنگد. این سوگند منجر به مرگ بسیاری از الف ها در جنگ های پس از آن شد. پنج نبرد بزرگ در بلریاند صورت گرفت اما در نهایت نولدور و همهٔ کسانی که این سوگند را یاد کردند در تلاش خود ناکام ماندند.
یکی از سیلماریل ها توسط برن و لوثین از ملکور دزدیده شد. لوثین با آوازش ملکور را خواب کرد و برن سیلماریل را از تاج او جدا کرد. هنگامی که آن ها آنگباند را ترک کردند یک گرگینه به آن ها حمله کرد و دست برن را که گوهر در آن بود بلعید. سیلماریل باعث دیوانه شدن آن گرگینه شد. هوآن که یک سگ شکاری بود کارچاروت ( گرگینه ) را کشت و خودش نیز از شدت زخم ها کشته شد و یک الف به نام مبلانگ سیلماریل را بدست آورد. بعدها سیلماریل به دست ائارندیل افتاد؛ والاها سیلماریل را به آسمان فرستادند تا مانند یک ستاره بدرخشد. اما دو سیلماریل دیگر در دست ملکور باقی ماند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاینکه فئانور، بزرگترین نولدور چگونه موفق به ساخت این چنین گوهرهایی می شود توضیح داده نشده اما حتی والاها از جمله آئوله که بزرگترین ابزارساز است نمی تواند همانند این گوهرها را بسازد حتی خود فئانور هم نمی تواند کار خود را تکرار کند چرا که بخشی از توان او در ساخت این گوهرها ذخیره شده و از دست او رفته است. سیلماریل ها غیرقابل همانندسازی اند، نور آن ها از دو درخت می آید همچنین آن ها نور هر چیزی را که به آن ها نزدیک شود هم بازتاب می کنند.
فئانور پسر فینوه سیلماریل ها را ساخت، این برجسته ترین چیزی بود که الف ها تا کنون از نور دو درخت ساخته اند. [ ۳] واردا، سیلماریل ها را مقدس کرد تا هیچ موجود پلید یا فناپذیری بدون آنکه شایستهٔ آن باشد، نتواند به آن دست بزند و دستش بسوزد.
آنگولیانت و ملکور که والایی سرکش بود، دو درخت را نابود کردند؛ یکی از درخت ها پیش از مرگ، شکوفه ای نقره ای و دیگری میوه ای زرین داشت؛ آن ها به آسمان فرستاده شدند تا سرزمین میانه را در برابر ملکور روشن کنند اما هیچ کدام نور اصلی دو درخت را نداشتند. پس از آن سیلماریل ها باقی ماندهٔ نور دو درخت را داشتند، از این رو والاها از فئانور خواستند تا گوهرها را رها کند تا آن ها بتوانند دو درخت را زنده کنند اما او نپذیرفت. پس از آن خبر رسید که ملکور، فینوه پدر فئانور را کشته و گوهرها را دزدیده و به آنگباند در شمال سرزمین میانی گریخته است. او سیلماریل ها را بر روی تاج آهنین خود نصب کرد.
فئانور به شدت از ملکور خشمگین بود از این رو نام مورگوت به معنی «دشمن تاریک جهان» را بر او گذاشت. او به همراه پسرانش سوگند یاد کرد که با هرکه سیلماریل ها را از آن ها گرفته بجنگد. این سوگند منجر به مرگ بسیاری از الف ها در جنگ های پس از آن شد. پنج نبرد بزرگ در بلریاند صورت گرفت اما در نهایت نولدور و همهٔ کسانی که این سوگند را یاد کردند در تلاش خود ناکام ماندند.
یکی از سیلماریل ها توسط برن و لوثین از ملکور دزدیده شد. لوثین با آوازش ملکور را خواب کرد و برن سیلماریل را از تاج او جدا کرد. هنگامی که آن ها آنگباند را ترک کردند یک گرگینه به آن ها حمله کرد و دست برن را که گوهر در آن بود بلعید. سیلماریل باعث دیوانه شدن آن گرگینه شد. هوآن که یک سگ شکاری بود کارچاروت ( گرگینه ) را کشت و خودش نیز از شدت زخم ها کشته شد و یک الف به نام مبلانگ سیلماریل را بدست آورد. بعدها سیلماریل به دست ائارندیل افتاد؛ والاها سیلماریل را به آسمان فرستادند تا مانند یک ستاره بدرخشد. اما دو سیلماریل دیگر در دست ملکور باقی ماند.
wiki: سیلماریل