سیلاب گیر. [ س َ / س ِ ] ( نف مرکب ) زمین پست که آب در آن جمع شود. ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) : ما از شراب لعل بهمت گذشته ایم سیلاب گیر نیست زمین بلند ما.
صائب ( دیوان چ امیری فیروزکوهی ص 57 ).
فرهنگ معین
( ~ . ) (اِمر. ) زمینی پست که آب سیل در آن جمع شود.
فرهنگ عمید
زمین گود و پست که سیلاب در آن جمع شود، سیل گیر: ما از شراب لعل به همت گذشته ایم / سیلاب گیر نیست زمین بلند ما (صائب: لغت نامه: سیلاب گیر ).