سیلاب کند

لغت نامه دهخدا

سیلاب کند. [ س َ / س ِ ک َ ] ( ن مف مرکب ، اِ مرکب ) زمینی را گویند در کوه و صحرا که آب و سیل آنرا کنده و رخنه ها در آن افکنده باشد و آن رخنه ها را نیز سیلاب کند خوانند. ( برهان )( آنندراج ). زمینی که سیلاب آنرا کنده باشد. ( فرهنگ رشیدی ). زمینی در کوه و صحرا که توجبه آنرا کنده و رخنه ها در وی افکنده باشد. ( ناظم الاطباء ) :
چگونه راهی ، راهی درازناک و عظیم
همه سراسر سیلابکند و خاره و خاک .
بهرامی.

فرهنگ معین

( ~ . کَ ) [ ع - فا. ] (اِ. ) کنده ها و شکاف هایی که به سبب سیلاب در روی زمین پدید آید.

فرهنگ عمید

کنده ها و رخنه ها و شکاف هایی که در اثر سیل در روی زمین پیدا شود.

پیشنهاد کاربران

gully
لور و لر. [ رُ ل َ ] ( اِ مرکب، از اتباع ) زمین سیلاب کنده در گذر سیل :
گر سبکباری مترس از راه ناهموار از آنک
بهترین میدان تک خرگوش را لور و لر است.
امیرخسرو.
رجوع به لر و لور شود.

بپرس