سیفی خراسانی. [ س َ فی ِ خ ُ ] ( اِخ ) از جمله امرای ظریف گوی خراسان است. او راست : تا ز گل سر خط ریحان تو بیرون آوردجانم از تن غم هجران تو بیرون آورددر ازل جان و دل گم شده سیفی رابحدیث لب خندان تو بیرون آورد.( از مجالس النفایس صص 403 - 404 ).