سیف الدین محمد غوری

دانشنامه آزاد فارسی

سِیف الدّین محمّد غوری ( ـ۵۵۸ق)
پادشاه (حک: ۵۶۶ـ۵۵۸ق) آل شَنْسَب. در ولایت غور. پسر علاءالدین جهانسوز بود. پس از پدر در فیروزکوه به امارت نشست . نخست به سرکوب داعیان اسماعیلی پرداخت و بسیاری از ایشان را به قتل رساند و دو پسرعموی خویش ، غیاث الدین محمد و شهاب الدین محمد، را که به دست پدرش محبوس شده بودند آزاد کرد. در سال دوم سلطنت ، دچار تعرضات ترکمانان غز گردید و هنگامی که به جنگ ایشان رفته بود، با خیانت یکی از سپهسالارانش به قتل رسید.

پیشنهاد کاربران

سیف الدین محمد فرزند علاءالدین حسین غوری سلطان دودمان غوری بین سال های ۱۱۶۱ تا ۱۱۶۳ بود.
پس از به قدرت رسیدن، وی آزار و شکنجهٔ اسماعیلیان را که در زمان پدرش رایج بود، آغاز کرد. سیف الدین همچنین دو پسر بهاءالدین سام یکم، غیاث الدین غوری و معزالدین محمد غوری را آزاد کرد. بعداً با کمک غیاث الدین او جنگ علیه ترکان اوغوز را آغاز کرد اما طی نبردی در سال ۱۱۶۳ در نزدیکی مرو توسط برادر ورمش ابن شیث که وی او را اعدام کرده بود، کشته شد. پس از او غیاث الدین محمد غوری جانشین اش گردید.
...
[مشاهده متن کامل]

سیف الدین محمد غوری
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/سیف‌الدین_محمد_غوری

بپرس