سیف الدین عصار

پرویز معتمد از همکاران وی در نیروهای امنیتی در مصاحبه ای با ایرج مصداقی می گوید که:
««آقا سیف» متأسفانه معتاد شده بود. آن ها ۵ - ۶ نفر بودند که پاتوقشان خیابان لاله زار نو چهارراه مهنا بود. با مسعود بهنود و کاشی و دو تا دیگه از مأموران اداره سوم بودند. به خاطر همین از ساواک اخراج شد. البته کارمند کمیته هم نبود. یک کار جنبی بهش دادند و شد رئیس حفاظت تربیت بدنی. آقا سیف را نه می شد سیاسی حساب کرد و نه حتی اطلاعاتی. او بیشتر جنبه ی عملیاتی داشت. در عملیات خارج از کشور هم بود. با همدیگر عملیات های زیادی شرکت داشتیم از جمله در خسرو آباد خوزستان که می خواستند لوله های نفت را منفجر کنند. من از زمان بازی های آسیایی تهران و دستگیری حبیب برادران خسروشاهی و . . . دیگه او را ندیدم. به آقا سیف زنگ زدم و گفتم نگذارد حبیب برادران خسروشاهی اتاقش را ترک کند و او را دستگیر کند. »
وی چند بار ازدواج کرد. همسر اولش زنی روس به نام ندا بود که ثمره این ازدواج یک دختر به نام آرزو بود. سپس با زنی شمالی ازدواج رد که ثمره آن پسری به نام علی بود که پس از انقلاب ۵۷ در هنگام بازگشت از دبستان توسط ماموران کشته شد. پس از آن سیف در خارج از کشور با زنی به نام سودابه ازدواج کرد.
پرویز ثابتی ( رئیس ساواک ) نیز ادعای اعتیاد سیف را تایید می کند و در مورد رابطه او و مسعود بهنود در کتابش می نویسد: « دوست سرهنگ سیف الدین عصار ( از افسران مامور خدمت به ساواک ) که با هم بسیار نزدیک و اهل دود و دم بودند. ».