سِیف الدّین سوری ( ـ ۵۴۴ق)
(یا: سلطان سوری) پادشاه (حک: ۵۴۳ـ۵۴۴ق) آل شَنْسَب. پسر عِزُالدّین حسین غوری بود و با کمک برادرانش در وحدت و انسجام بخشیدن به امور داخلی، زمینه را برای توسعۀ قلمرو غوریان فراهم کرد. با مرگ برادر ناتنی اش، قطب الدین محمد، در غَزنین بهرام شاه غزنوی، برای حمله به این شهر بهانه یافت و با شکست بهرام شاه غزنوی در ۵۴۳ق بر پایتخت غزنویان دست یافت، اما بر اثر بی احتیاطی و یا از ترس حملۀ سلطان سَنْجَر سلجوقی به سرزمین غور، سپاهیان خود را به فیروزکوه، مقر حکومت غوریان، بازگرداند و همین امر مقدمه را برای برگشت بهرام شاه فراهم کرد. بهرام شاه با حمایت داخلی بزرگان غزنین بر این شهر دست یافت و سیف الدین سوری را پس از مقاومتی شدید اسیر کرد و به قتل رساند.
(یا: سلطان سوری) پادشاه (حک: ۵۴۳ـ۵۴۴ق) آل شَنْسَب. پسر عِزُالدّین حسین غوری بود و با کمک برادرانش در وحدت و انسجام بخشیدن به امور داخلی، زمینه را برای توسعۀ قلمرو غوریان فراهم کرد. با مرگ برادر ناتنی اش، قطب الدین محمد، در غَزنین بهرام شاه غزنوی، برای حمله به این شهر بهانه یافت و با شکست بهرام شاه غزنوی در ۵۴۳ق بر پایتخت غزنویان دست یافت، اما بر اثر بی احتیاطی و یا از ترس حملۀ سلطان سَنْجَر سلجوقی به سرزمین غور، سپاهیان خود را به فیروزکوه، مقر حکومت غوریان، بازگرداند و همین امر مقدمه را برای برگشت بهرام شاه فراهم کرد. بهرام شاه با حمایت داخلی بزرگان غزنین بر این شهر دست یافت و سیف الدین سوری را پس از مقاومتی شدید اسیر کرد و به قتل رساند.
wikijoo: سیف_الدین_سوری