سِیف الدولۀ قاجار، محمدمیرزا (۱۲۲۸ـ۱۲۹۱ق)
(متخلص به سلطان) شاهزاده و شاعر ایرانی. پسر فتحعلی شاه قاجار بود. در سیزده سالگی حکومت اصفهان را داشت و تا برآمدن محمدشاه قاجار به تخت شاهی، در این مقام بود و پس از آن به تهران بازگشت. سپس با مادرش طاووس خانم اصفهانی، ملقب به تاج الدوله، به استانبول، قاهره، مکه، مدینه و موصل سفر کرد. از آثارش: دیوان اشعار (تهران، ۱۳۳۷ش)؛ سیف الرسائل؛ تذکرة بزم خاقان/تذکرة السلاطین؛ تحفة الحرمین؛ ملوک الکلام.
(متخلص به سلطان) شاهزاده و شاعر ایرانی. پسر فتحعلی شاه قاجار بود. در سیزده سالگی حکومت اصفهان را داشت و تا برآمدن محمدشاه قاجار به تخت شاهی، در این مقام بود و پس از آن به تهران بازگشت. سپس با مادرش طاووس خانم اصفهانی، ملقب به تاج الدوله، به استانبول، قاهره، مکه، مدینه و موصل سفر کرد. از آثارش: دیوان اشعار (تهران، ۱۳۳۷ش)؛ سیف الرسائل؛ تذکرة بزم خاقان/تذکرة السلاطین؛ تحفة الحرمین؛ ملوک الکلام.