سیسرون

تأثیر او بر زبان لاتین بسیار زیاد بود. او بیش از سه چهارم ادبیات لاتین موجود را نوشت که معلوم است در زمان حیاتش وجود داشته است، و گفته شده است که نثر بعدی یا واکنشی علیه او یا بازگشتی به سبک او بود، نه تنها در لاتین، بلکه در زبان های اروپایی. تا قرن ۱۹. سیسرون استدلال های مکاتب اصلی فلسفه هلنیستی را به لاتین وارد کرد و واژگان فلسفی لاتین را با واژه سازی هایی مانند evidentia, humanitas, qualitas, quantitas ( عرض ) و essentia ( جوهره ) ایجاد کرد و خود را به عنوان مترجم و فیلسوف متمایز کرد.
اگرچه سیسرون سخنوری ماهر و وکیلی موفق بود، معتقد بود که حرفه سیاسی او مهم ترین دستاورد او بود. در زمان کنسولگری او بود که دومین توطئه کاتلینا سعی کرد از طریق حمله به شهر توسط نیروهای خارجی، دولت را سرنگون کند و سیسرون با اعدام فوری و بحث برانگیز پنج توطئه گر بدون محاکمه، شورش را سرکوب کرد. در طول دوره میانی پر هرج و مرج قرن اول قبل از میلاد، که با جنگ های داخلی ( جنگ اجتماعی، دومین جنگ داخلی سولا و جنگ داخلی سزار ) و دیکتاتوری ژولیوس سزار خاتمه یافت، سیسرون از بازگشت به حکومت جمهوری سنتی دفاع کرد. پس از مرگ سزار، سیسرون در کشمکش های بعدی قدرت با مارک آنتونی دشمن شد و در یک سری سخنرانی موسوم به فیلیپیکائهبه او حمله کرد. او توسط سه گانه دوم به عنوان دشمن دولت اعلام شد و در نتیجه توسط سربازانی که از طرف آنها در سال ۴۳ قبل از میلاد رهگیری شده بودند، اعدام شد. سپس دست ها و سر بریده شده او به عنوان آخرین انتقام مارک آنتونی در روسترا به نمایش گذاشته شد.