سیستم لیزری ناتیلوس

نخستین نمونهٔ ساخته شدهٔ ناتیلوس تقریباً به اندازهٔ شش اتوبوس شهری حجیم بود که این مجموعه شامل یک مرکز فرماندهی، یک رادار و یک تلسکوپ مخصوص برای دنبال کردن اهداف، لیزر شیمیایی، مخزن سوخت شیمیایی و یک آیینهٔ گردان برای تابش اشعهٔ لیزر بر روی اهداف پر سرعت بود. پیشینهٔ ساخت این سلاح به سال ۱۹۹۶ برمی گردد که ایالات متحدهٔ آمریکا و اسرائیل بر سر ساخت یک لیزر تاکتیکی با انرژی بالا با استفاده از تکنولوژی لیزر شیمیایی دوتریم - فلوراید که اثباتگر یک تکنولوژی تازه بود به توافق رسیدند. از میان چهار پیمانکاری که برای ساخت این سلاح رقابت می کردند سرانجام شرکت نورثروپ گرومن ( با نام سابق TRW ) برنده شد. در سال ۲۰۰۵ با وجود نوآوری هایی که ناتیلوس در زمینهٔ لیزرهای نظامی به وجود آورد و عبور کردن هزینه های پروژه از ۳۰۰ میلیون دلار مقامات ایالات متحدهٔ آمریکا و اسرائیل تصمیم گرفتند که از توسعه دادن بیشتر طرح خودداری نمایند. اصلی ترین مشکلات اصلی پروژهٔ ناتیلوس را می توان در بسیار حجیم و بزرگ بودن، کارایی پایین در میدان جنگ و هزینه های بالای پروژه خلاصه کرد.