سیستم تولید سلولی

سیستم تولید سلولی ( به انگلیسی: cellular manufacturing ) یک فرایند ساخت است که هدف آن جابه جایی سریع و تولید انواع گسترده از محصولاتی مشابه به همراه کمترین ضایعات ممکن است. سیستم تولید سلولی از تعدادی سلول در یک خط مونتاژ بهره می برد. هر یک از این سلول ها از یک یا چند ماشین مختلف که یک کار معین را انجام می دهند، تشکیل می شوند. محصول از یک سلول به سلول دیگر می رود، و هر ایستگاه بخشی از فرایند را تکمیل می کند. معمولا سلول ها در آرایش U شکل قرار می گیرند، زیرا این آرایش به ناظر امکان جابه حایی کمتر و نظارت بهتر بر کل فرایند را می دهد. یکی از بزرگترین مزایای این روش انعطاف پذیر بودن آن است. از آن جا که اکثر ماشین ها اتومات هستند، تغییرات کوچک به سادگی قابل انجام اند. این ویژگی امکان مقیاس گذاری گسترده برای یک محصول، تغییرات جزئی در طراحی کلی، و در برخی موارد تغییر کامل طراحی را می دهد. [ ۱]
یک سلول با یکپارچه سازی فرایندهای مورد نیاز برای ایجاد یک خروجی به خصوص ایجاد می شود. این سلول ها منجر به کاهش گام های فرعی در فرایند به دست آوردن خروجی مخصوص می شود و باعث شناسایی سریع نقص ها می گردد. همچنین کارکنان در یک سلول را به حل مشکلاتی که به وجود می آید، تشویق می کند. پس از اجرا، سیستم تولید سلولی به طور قابل ملاحظه ای سبب افزایش بهره وری و کیفیت و نیز کاهش موجودی انبار، فضا و زمان لازم جهت ساخت محصول می گردد. [ ۲]
سیستم تولید سلولی از زیرشاخه های تکنولوژی گروهی است، که توسط رالف ئی. فلاندر ( به انگلیسی: Flanders ) [ ۳] در سال 1952 پیشنهاد شد و توسط میتروفانوف ( به انگلیسی: Mitrafanov ) در روسیه در سال 1933 ( کتابش [ ۴] در سال 1959 به انگلیسی ترجمه شد ) اتخاذ شد. [ ۵] ظاهرا ژاپنی ها آغازگر اجرای سیستم تولید سلولی در دهه 1970 میلادی بودند، و در دهه 1980 این سلول ها به ایالات متحده به عنوان المانی از تولید به هنگام کوچ کرد. [ ۶]
سلول ها جهت تسهیل کردن خط تولید در یک کارخانه ایجاد می شوند. این امر با گرد هم آوردن عملیات و ماشین ها و یا نیروی انسانی دست اندرکار یکی از سلسله فرایندهای پردازش یک محصول و گروه کردن آنان با یکدیگر، به گونه ای که متمایز با واحدهای دیگر باشند، انجام می شود. این گروه کردن سلول نام دارد. این سلول ها برای بهبود بخشیدن به فاکتورهای بسیاری در در یک واحد تولیدی با مقدور ساختن خط ( روش ) تولید پیوسته، به کار می روند. یک مثال از خط ( روش ) تولید پیوسته، تولید یک جعبه فلزی است که اجزای نیازمند به مونتاژ آن از فروشندگان مختلف در بخش های جدا به کارخانه می رسد. ابتدا تکه های فلزی از انبار به سمت سلول جابه جا می شوند. در آن جا جوش خورده، صیقل داده شده، با روکش سطحشان را پوشانده و در نهایت بسته بندی می شوند. تمامی این گام ها در یک سلول واحد طی می شود تا عوامل زیادی همچون زمان لازم برای انتقال مواد در بین مراحل کمینه شود. برخی از شکل های معمول سلول واحد عبارتند از: U شکل ( مناسب برای انتقال و جابه جایی سریع کاگران ) ، خط مستقیم یا L شکل. تعداد کارگران در این پیکربندی ها به تقاضای جاری وابسته است و قابل تعدیل کردن برای افزایش یا کاهش تولید می باشد. برای مثال، اگر یک سلول معمولا توسط دو کارگر اشغال باشد و تقاضا دو برابر شود، چهار کارگر می بایست در سلول قرار داده شود و اگر تقاضا نصف شود، یک کارگر در سلول خواهد بود. از آن جا که در هر سلول تجهیزات متنوعی وجود دارد، لازم است تا هر یک از کارکنان در فرایندهای مختلف مهارت داشته باشند[ ۷]