سیسارون. ( اِ ) چوب شونیز است یعنی ساق بوته سیاه دانه. بعضی گویند سیسارون قلقاس است و آن رستنیی باشد در آب ، و برگ آن ببرگ کدو مانند است. ( برهان ) ( آنندراج ). ابن ماسویه و امین الدوله گویند چوب سوس است که به فارسی تلخه گویند. ( از تحفه حکیم مؤمن ). قلقاس گویند و دوایی است مجهولةالماهیة. ( فهرست مخزن الادویه ). لکلرک در ترجمه ابن بیطار آنرا مرادف با ساقه «سیاه دانه » و نیز مرادف با «شقاقل » دانسته است و مؤلف برهان آنرا چوب شونیز ( ساقه بوته سیاه دانه ) و همچنین قلقاس ( لوف ) نوشته است. ( فرهنگ فارسی معین ).
