[ویکی نور] سیری در تاریخ تشیع اثر داود الهامی، بررسی و تحقیق پیرامون تاریخ تشیع، از بدو پیدایش آن تا زمان امام حسن عسکری(ع) و شهادت آن حضرت در 260ق می باشد که به زبان فارسی و در سال 1375ش نوشته شده است.
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب بدون تبویب و فصل بندی خاصی، در عناوین متعدد و متنوعی، گنجانده شده است.
در مقدمه، به این نکته اشاره شده است که بدون سیر در تاریخ تشیع، نمی توان اسلام را به درستی ارزیابی کرد و کسانی که تاریخ عمومی و تاریخ تشیع را در ادوار مختلف اسلامی مورد بررسی و پژوهش قرار دهند به آسانی می فهمند که در طول تاریخ اسلام، مذهب شیعه و سیمای واقعی تشیع نه تنها معرفی نشده، بلکه برخلاف واقع معرّفی شده است و این به خاطر بی مهری ها و دشمنی هائی است که در طول تاریخ بر اهل بیت پیامبر(ص) و پیروان آن ها شده است و نویسندگان کتابهای مذاهب و ادیان (ملل و نحل) شیعه را با فرقه های مبتدعه و خوارج و غالیان و خلاصه کسانی که به تصریح کتب شیعه از اسلام خارج بودند، یکسان معرفی کرده اند
نویسنده معتقد است که تشیّع اصل اسلام و پیدایش آن همزمان با پیدایش اسلام است و از زمان پیامبر اسلام(ص) وجود داشت و جمعی از مسلمانان نخستین و صحابه با ایمان و پرهیزگار آنحضرت، در هنگام حیات پیامبر به دوستی علی(ع) و تشیع شهرت داشتند و هدف شیعه این بود که اسلام به همان گونه که خدا و پیامبر خدا خواسته، ادامه یابد و از سیاست و رنگ های نژادی و تعصبات جاهلی برکنار باشد
نویسنده در ابتدای کتاب، این تصور را که بعضی ها گمان می کنند مذهب تشیّع در ایران از زمان صفویان پیدا شده است و این صفوی ها بودند که این مذهب را در ایران به وجود آوردند، نقد کرده و آن را پاسخ داده است. به نظر وی، این پندار نادرست سبب شده است که این سؤال مطرح شود که چرا شیعه پس از صدها سال وجود سکوت آمیز، ناگهان به صورت یک مذهب و یک دولت در ایران رخ نمود؟
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب بدون تبویب و فصل بندی خاصی، در عناوین متعدد و متنوعی، گنجانده شده است.
در مقدمه، به این نکته اشاره شده است که بدون سیر در تاریخ تشیع، نمی توان اسلام را به درستی ارزیابی کرد و کسانی که تاریخ عمومی و تاریخ تشیع را در ادوار مختلف اسلامی مورد بررسی و پژوهش قرار دهند به آسانی می فهمند که در طول تاریخ اسلام، مذهب شیعه و سیمای واقعی تشیع نه تنها معرفی نشده، بلکه برخلاف واقع معرّفی شده است و این به خاطر بی مهری ها و دشمنی هائی است که در طول تاریخ بر اهل بیت پیامبر(ص) و پیروان آن ها شده است و نویسندگان کتابهای مذاهب و ادیان (ملل و نحل) شیعه را با فرقه های مبتدعه و خوارج و غالیان و خلاصه کسانی که به تصریح کتب شیعه از اسلام خارج بودند، یکسان معرفی کرده اند
نویسنده معتقد است که تشیّع اصل اسلام و پیدایش آن همزمان با پیدایش اسلام است و از زمان پیامبر اسلام(ص) وجود داشت و جمعی از مسلمانان نخستین و صحابه با ایمان و پرهیزگار آنحضرت، در هنگام حیات پیامبر به دوستی علی(ع) و تشیع شهرت داشتند و هدف شیعه این بود که اسلام به همان گونه که خدا و پیامبر خدا خواسته، ادامه یابد و از سیاست و رنگ های نژادی و تعصبات جاهلی برکنار باشد
نویسنده در ابتدای کتاب، این تصور را که بعضی ها گمان می کنند مذهب تشیّع در ایران از زمان صفویان پیدا شده است و این صفوی ها بودند که این مذهب را در ایران به وجود آوردند، نقد کرده و آن را پاسخ داده است. به نظر وی، این پندار نادرست سبب شده است که این سؤال مطرح شود که چرا شیعه پس از صدها سال وجود سکوت آمیز، ناگهان به صورت یک مذهب و یک دولت در ایران رخ نمود؟
wikinoor: سیری_در_تاریخ_تشیع