سیروس برزو، استاد دانشگاه، روزنامه نگار، نویسنده، پژوهشگر و مروج علوم فضایی بود که در ۳۱ خرداد ۱۳۳۲ هجری شمسی در شهر سرخس خراسان رضوی به دنیا آمد. وی در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۹۹ در اثر ابتلا به کووید ۱۹ درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
او یکی از قدیمی ترین روزنامه نگاران علم در ایران بود که فعالیت های مطبوعاتی خود را از سال ۱۳۵۹ هجری شمسی در ماهنامه دانشمند آغاز کرد. برزو در دهه ۱۳۶۰ سردبیر نشریه کیهان علمی بود و سپس ماهنامه «مرزهای بیکران فضا» در سال ۱۳۶۹ ( ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۲ ) بنیان گذاشت؛ که این نشریه به عنوان اولین نشریه های ایران بود که تمامی کارهای آن اعم از حروف چینی، صفحه آرایی، اسکن توسط رایانه انجام می شد. سیروس برزو بیش از ۱۷۰۰ مقاله در نشریه های دانشمند، دانستنیها، آسمان شب، اطلاعات علمی، نوآور، هوافضا، فضانورد، فناوری فضایی نوشته است. برزو از دوران نوجوانی با هدایت یکی از آموزگاران خود، کلکسیونی از عکس ها و یادمان های فضایی را جمع آوری و به دانش و فن آوری فضایی علاقه مند شده بود. وی بعدها به عنوان دبیر حرفه وفن به استخدام آموزش و پرورش درآمد. فضانوردان نامداری چون گئورگی گرچکو، الکساندر بالندین، ویکتور گارباتکو، سالیجان شریپف، الکساندر الکساندروف، والدیمیر الزوتیکن و. . . به دعوت برزو به ایران سفر کرده و در نمایشگاه ها و همایش های فضانوردی متعددی در شهرهای مختلف حضور یافته بودند.
از دیگر فعالیت های سیروس برزو می توان به تدریس زبان فارسی در دانشگاه های روسیه، تأسیس مرکز فرهنگی فردوسی در مسکو، تأسیس و سردبیری ماهنامه «پیوند» به زبان های فارسی و روسی اشاره کرد.
در سال ۱۳۹۲ جایزه انجمن ترویج علم ایران به او اهداء شد که در اعتراض به «بی توجهی ای مسئولان سازمان فضایی ایران به امر ترویج دانش فضایی و وضعیت نابسامان مروجان فضانوردی در ایران» از پذیرش آن خودداری کرد.
سیروس برزو در طول دوستی با فضانوردان مختلف جهان علی الخصوص روسیه و آمریکا، مجموعه ای از یادمان های فضایی را در مدت زیادی جمع کرده است که در قالب نمایشگاه در سال های مختلف در تهران، اصفهان و دامغان به نمایش عموم درآمده است.
برزو در سال ۱۳۸۵ به کمک پاول وینوگرادوف، فضانورد روسی کارت پستال هایی از مینیاتورهای محمود فرشچیان را به فضا ارسال کرد. همچنین در سال ۱۳۹۰ به همت او نخستین قرآن چاپ جمهوری اسلامی ایران توسط الکساندر کالری، فضانورد روس به ایستگاه فضایی بین المللی برده شد.
... [مشاهده متن کامل]
او یکی از قدیمی ترین روزنامه نگاران علم در ایران بود که فعالیت های مطبوعاتی خود را از سال ۱۳۵۹ هجری شمسی در ماهنامه دانشمند آغاز کرد. برزو در دهه ۱۳۶۰ سردبیر نشریه کیهان علمی بود و سپس ماهنامه «مرزهای بیکران فضا» در سال ۱۳۶۹ ( ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۲ ) بنیان گذاشت؛ که این نشریه به عنوان اولین نشریه های ایران بود که تمامی کارهای آن اعم از حروف چینی، صفحه آرایی، اسکن توسط رایانه انجام می شد. سیروس برزو بیش از ۱۷۰۰ مقاله در نشریه های دانشمند، دانستنیها، آسمان شب، اطلاعات علمی، نوآور، هوافضا، فضانورد، فناوری فضایی نوشته است. برزو از دوران نوجوانی با هدایت یکی از آموزگاران خود، کلکسیونی از عکس ها و یادمان های فضایی را جمع آوری و به دانش و فن آوری فضایی علاقه مند شده بود. وی بعدها به عنوان دبیر حرفه وفن به استخدام آموزش و پرورش درآمد. فضانوردان نامداری چون گئورگی گرچکو، الکساندر بالندین، ویکتور گارباتکو، سالیجان شریپف، الکساندر الکساندروف، والدیمیر الزوتیکن و. . . به دعوت برزو به ایران سفر کرده و در نمایشگاه ها و همایش های فضانوردی متعددی در شهرهای مختلف حضور یافته بودند.
از دیگر فعالیت های سیروس برزو می توان به تدریس زبان فارسی در دانشگاه های روسیه، تأسیس مرکز فرهنگی فردوسی در مسکو، تأسیس و سردبیری ماهنامه «پیوند» به زبان های فارسی و روسی اشاره کرد.
در سال ۱۳۹۲ جایزه انجمن ترویج علم ایران به او اهداء شد که در اعتراض به «بی توجهی ای مسئولان سازمان فضایی ایران به امر ترویج دانش فضایی و وضعیت نابسامان مروجان فضانوردی در ایران» از پذیرش آن خودداری کرد.
سیروس برزو در طول دوستی با فضانوردان مختلف جهان علی الخصوص روسیه و آمریکا، مجموعه ای از یادمان های فضایی را در مدت زیادی جمع کرده است که در قالب نمایشگاه در سال های مختلف در تهران، اصفهان و دامغان به نمایش عموم درآمده است.
برزو در سال ۱۳۸۵ به کمک پاول وینوگرادوف، فضانورد روسی کارت پستال هایی از مینیاتورهای محمود فرشچیان را به فضا ارسال کرد. همچنین در سال ۱۳۹۰ به همت او نخستین قرآن چاپ جمهوری اسلامی ایران توسط الکساندر کالری، فضانورد روس به ایستگاه فضایی بین المللی برده شد.
