سیره متشرعه

[ویکی فقه] سیره متشرعه، عادت عملی رایج میان پیروان دین ، مذهب یا فرقه خاص می باشد.
سیره متشرعه، به معنای استمرار روش و شیوه مستمر عملی میان پیروان دین، مذهب و یا گروهی خاص بر انجام عملی و یا ترک آن است، مانند: اتفاق متشرعه بر حجیت خبر ثقه و جواز مسح پا با بخشی از کف دست در وضو .بنابراین، در صورتی که همه مسلمانان و یا پیروان مذهب خاصی از مسلمانان، مثل امامیه ، بنای عملی بر انجام و یا ترک کاری داشته باشند، به آن، سیره مسلمین و یا سیره متشرعه، اطلاق می شود.
نکته
در سیره متشرعه، تشرع افراد، یا حیثیت تعلیلی برای سیره است، مثل سیره مسلمین بر جهر (آشکار خواندن) در قرائت نماز ظهر در روز جمعه؛ به چنین روشی سیره متشرعه به معنای اخص می گویند. و یا تشرع، حیثیت تعلیلی نیست، بلکه در این عمل، تشرع افراد و مقتضای طبع آنها حیثیت عاقل بودنشان به طور یکسان دخالت دارد؛ مثل سیره متشرعه در عمل به خبر ثقه که یقین حاصل نشده این عمل از باب عاقل بودن آنها است یا به خاطر تشرع آنها؛ به چنین سیره ای، سیره متشرعه به معنای عام می گویند.

[ویکی شیعه] سیره متشرعه به معنای روش عملی مسلمان و یا شیعیان در امور دینی. این قسم از سیره که نوعی اجماع عملی بین مسلمانان است، از اجماع قولی اعتبار بیشتری دارد. از بین انواع سیره متشرعه، آن سیره ای معتبر است که بدانیم در زمان معصوم نیز بوده است و از جانب وی هیچ منعی از آن رفتار ثبت نشده باشد.
سیره به معنای روش، طریقه، هیئت، حالت، عرف و عادت است. سیره متشرعه نیز عبارت است از روش عملی گروهی از مردم که این روش عملی برگرفته و ناشی از مسلمان و یا شیعه دوازده امامی آنان است.
گفته شده این نوع سیره در حقیقت نوعی اجماع، بلکه معتبرترین نوع آن است؛ زیرا اجماع عملیِ همه مسلمانان، چه علمای و چه غیر علما را شامل می شود، درحالی که اجماع قولی تنها اجماع علما می باشد.