[ویکی نور] سیرتنا و سنتنا سیره نبینا و سنته صلی الله علیه و آله و سلم. سیرتنا و سنتنا سیرة نبینا و سنته صلی الله علیه و آله و سلم از جمله آثار عربى علامه شیخ عبدالحسین امینى (1320-1390ق) است. سؤال شخصى از علامه در سوریه پیرامون وجود غلو در میان شیعیان و تک روى و افراط آنان در حبّ اهل بیت(ع) و مخصوصاً امام حسین(ع)، انگیزه تألیف اثر حاضر بوده تا بدین منظور، شبهات مطرح شده در این گونه مسائل، حل شده و پرده هاى ابهام از روى مبادى اعتقادى این مسائل، برکنار رودکتاب به زبان عربى در یک جلد منتشر شده است.
اثر حاضر، حاصل سفر علامه امینى در سال 1384ق به نواحى مختلف سوریه مى باشد. ایشان حدود چهار ماه در اطراف این کشور اقامت گزیده و سرگرم استفاده از کتابخانه هاى بزرگ و گرانقدر دمشق و حلب بوده است
دانش پژوهان این دیار و اساتید و رجال علمى و دینى آن، از علم بیکران وى، درس هاى عالى و سودمند گرفتند و کنفرانس هاى طولانى که در پیرامون بحث هاى پرارزشى تشکیل شد- که دست بسیارى از رجال علم و دین، از آن کوتاهست- در اعماق دل شنوندگان، جایگزین مى شد و در روح آنان، رغبت و علاقه عجیبى نسبت به علوم- ولایت مطقه عامه- به وجود مى آمد؛ ولایتى که از خصائص آل الله و اهل بیت طاهرین(ع) است. از جمله آن مباحث، بحث و مطالبى است که در اثر حاضر گردآمده و به تنهایى ارزش تمامى مناظراتى را که ایشان، در این مدت، القاء فرموده اند، بخوبى روشن مى کند
مطالب کتاب بدون فصل بندى و تبویب خاصى، در عناوین مختلف و متعدد ارائه گردیده است.
نویسنده در ابتداى کتاب، به بیان خاطرات خود در شهر حلب و چگونگى سؤال از ایشان و پاسخ به آن سؤال، اشاره نموده است. گویا سفر ایشان چهار ماه طول کشیده که روزى در شهر حلب، به کتابخانه «دارالکتب الوطنیة» رفته و در آنجا با سؤال و شبهه اى مواجه شده و به پاسخ آن پرداخته است. در این سؤال، شخصى از علامه چنین پرسیده است که: «شیعه با داشتن دانشمندانى بزرگ، چون جنابعالى، چرا درباره ا هل بیت رسول خدا(ص) غلو مى کنند؟ با اینکه همه مى دانیم که مسلمین بدون استثناء همه نسبت به على و اولادش علاقمندند، این تک روى شیعه در بنا ساختن مجالس سوگوارى براى چه؟ و عادت دیرینه ایشان در برگزارى مجالس جشن، پس از گذشت قرنها براى چیست؟ و حسین حسین گفتنشان و عبادت با تربیت و مقید بودن به سجده بر آن از چیست؟»
علامه به این نکته اشاره نموده است که این سؤال، تنها سؤال آن شخص نبود، بلکه ایشان این اعتراض و امثال آن را تا آن روز از مردم سوریه به کرات شنیده و معتقد بودند که این شبهه به دست اجانب به منظور ایجاد تفرقه در صفوف مسلمین و از بین بردن وحدت کلمه آنان در میان ایشان ساخته شده است. مشتى مقلد هم که هر حرفى را کورکورانه مى پذیرند، آن را پذیرفته اند و به تدریج در میان همه مسلمین، رخنه یافته و منتشر شده است و مردم از در جهل به آراء و معتقدات صحیح دینى، آن را حقیقت پنداشته اند
اثر حاضر، حاصل سفر علامه امینى در سال 1384ق به نواحى مختلف سوریه مى باشد. ایشان حدود چهار ماه در اطراف این کشور اقامت گزیده و سرگرم استفاده از کتابخانه هاى بزرگ و گرانقدر دمشق و حلب بوده است
دانش پژوهان این دیار و اساتید و رجال علمى و دینى آن، از علم بیکران وى، درس هاى عالى و سودمند گرفتند و کنفرانس هاى طولانى که در پیرامون بحث هاى پرارزشى تشکیل شد- که دست بسیارى از رجال علم و دین، از آن کوتاهست- در اعماق دل شنوندگان، جایگزین مى شد و در روح آنان، رغبت و علاقه عجیبى نسبت به علوم- ولایت مطقه عامه- به وجود مى آمد؛ ولایتى که از خصائص آل الله و اهل بیت طاهرین(ع) است. از جمله آن مباحث، بحث و مطالبى است که در اثر حاضر گردآمده و به تنهایى ارزش تمامى مناظراتى را که ایشان، در این مدت، القاء فرموده اند، بخوبى روشن مى کند
مطالب کتاب بدون فصل بندى و تبویب خاصى، در عناوین مختلف و متعدد ارائه گردیده است.
نویسنده در ابتداى کتاب، به بیان خاطرات خود در شهر حلب و چگونگى سؤال از ایشان و پاسخ به آن سؤال، اشاره نموده است. گویا سفر ایشان چهار ماه طول کشیده که روزى در شهر حلب، به کتابخانه «دارالکتب الوطنیة» رفته و در آنجا با سؤال و شبهه اى مواجه شده و به پاسخ آن پرداخته است. در این سؤال، شخصى از علامه چنین پرسیده است که: «شیعه با داشتن دانشمندانى بزرگ، چون جنابعالى، چرا درباره ا هل بیت رسول خدا(ص) غلو مى کنند؟ با اینکه همه مى دانیم که مسلمین بدون استثناء همه نسبت به على و اولادش علاقمندند، این تک روى شیعه در بنا ساختن مجالس سوگوارى براى چه؟ و عادت دیرینه ایشان در برگزارى مجالس جشن، پس از گذشت قرنها براى چیست؟ و حسین حسین گفتنشان و عبادت با تربیت و مقید بودن به سجده بر آن از چیست؟»
علامه به این نکته اشاره نموده است که این سؤال، تنها سؤال آن شخص نبود، بلکه ایشان این اعتراض و امثال آن را تا آن روز از مردم سوریه به کرات شنیده و معتقد بودند که این شبهه به دست اجانب به منظور ایجاد تفرقه در صفوف مسلمین و از بین بردن وحدت کلمه آنان در میان ایشان ساخته شده است. مشتى مقلد هم که هر حرفى را کورکورانه مى پذیرند، آن را پذیرفته اند و به تدریج در میان همه مسلمین، رخنه یافته و منتشر شده است و مردم از در جهل به آراء و معتقدات صحیح دینى، آن را حقیقت پنداشته اند