سیر و پر خوردن

لغت نامه دهخدا

سیر و پر خوردن. [ رُ پ ُ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) فراوان خوردن. بسیار خوردن :
گرچند روزی سیر و پر میخوردمی انجیر را
از قوت بازوی خود بگسستمی زنجیر را.
میرزا اشتها ( یادداشت بخط مؤلف ).
من که خوردم سیر و پر
مرگی بیفتد توی لر
قجر بمیرد گر و گر.
( یادداشت بخط مؤلف ).
رجوع به سیر شود.

فرهنگ فارسی

فراوان خوردن . بسیار خوردن

پیشنهاد کاربران

بپرس