سیر العباد

فرهنگ فارسی

سیرالعباد الی معاد مثنویی است بر وزن حدیقه الحقیقه که سنائی آنرادر سرخس سروده و بمدح سیف الدین محمد بن منصور قاضی سرخس بپایان برده است . ابیات آن از ۷٠٠ متجاوز است و در تهران بطبع رسیده . شاعر در آن بطریق تمثیل از خلقت انسان و اقسام نفوس و عقل و مسایل اخلاقی سخن رانده است .

پیشنهاد کاربران

بجای سفر های خیالی سیر العباد الی المعاد سنایی، مرصاد العباد من المبدء الی المعاد نجم الدین رازی و کمدی الاهی دانته علی گیری ( گیرنده، صیاد یا شکار چی علی ) و معراج نامه های یعقوب و امثالهم، میتوان از این به بعد و بسوی آینده، سفر حقیقی و واقعی انسان در بطن این واقعیت و طبیعت و بهمراه تار پود های کثیر یا فراوان و گوناگون غیر زنده و زنده آن و یا بطور کلی سفر دایره وار خود این عالم یا دنیا به شکل این آسمان و زمین و هرآنچه که بین آنهاست، بین دو بهشت برین متوالی را بکار برد و آنهم در محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی، موازی و بیشمار بطور مطلق یکسان و برابر از طریق گردش دایره وار وقوع مهبانگ های هفتگانه بر اثر نوسانات خودکار و متوالی انبساط و انقباض در چهارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن.
...
[مشاهده متن کامل]

مه بانگ های متوالی به این علت و دلیل هفتگانه می باشند که محتوای هرکدام از جهان های موازی و بیشمار، تنها دارای یک سامان یا نظم کلی نمی باشند بلکه هفت تا در قالب هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه و هر آنچه که بین آنهاست.
عوالم یا دنیا های هفتگانه در پیدایشات یا ظهورات متوالی خود ( هرکدام دقیقا به تعداد یک هفتم کلیه ی حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول ضروری و واقعی ) در طول این سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی بین دو بهشت برین متوالی همیشه پنج تا روحی روانی خواهند بود با بذر قابل رشد مادی و دوتا مادی روانی با بذر قابل رشد روحی و هرکدام دارای برزخ خاص و ویژه خویش می باشند.
این عالم یا دنیا به شکل این آسمان و زمین و هرآنچه که بین آنهاست در طول این سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی همیشه پس از وقوع مهبانگ های هشتم ( ۸م ) در یک درجه تکاملی برتر از قبل از نو آفریده میشود و یا به پیدایش میرسد به تعداد یک هفتم کلیه ی کنگره های سلسله دایره وار دهّر ها یا یک هفتم کلیه ی حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول در مدارات، مراتب یا درجات فراوان تکاملی بین دو حد دنیوی؛ یکی نهایت نقصان و امکان اخس در پائین ترین حالت نشئگی طبیعی ( یعنی اولین پیدایش دنیوی پس از وقوع اولین مه بانگ ) و دیگری نهایت کمال و امکان اشرف دنیوی در بالاترین حالت نشئگی طبیعی ( یعنی آخرین ظهور یا پیدایش دنیوی قبل از وقوع آخرین مهبانگ و بازگشت به همان حالت آفرینش سرمدی، مبدئی، ازلی یا اولیه در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین ) بدون رستاخیز مردگان یا بر انگیخته شدن اموات از قبور یا گور ها و تجمع آنها در صحرای خیالی محشر و بدون برپائی دادگاه عدل الاهی بر اساس حکمت های موسائی - تورائی ( موسیئی - توراتی ) ؛ ایسائی - ایوانگلیئی ( عیسوی - انجیلی ) ؛ محمّدی - قرآنی ؛ زرتشتی - مزدیسنایی ؛ هندوئی بودائی - وِدائی و اوپانیشادی و اعم و ذالک و امثالهم.
برزخ های هفتگانه در لحظه جاودانه حال در بخش غیبی یا متافیزکالی همین دنیای فیزیکالی بطور همزمان و ادغام در هم بصورت یک عالم عظیم غیبی وجود دارند که در طول این سفر همیشه حائل بین آغاز و پایان آن میباشد، اما هرکدام از برزخ های هفتگانه در طول این سفر و تا پایان آن همیشه حائل بین لحظه مرگ و لحظه تولد دوباره در دنیای خاص و ویژه خویش خواهند بود. لذا تصویر آسمانی - وحیانی - قرآنی در قالب سه کلمه به شکل《 دنیا - برزخ - آخرت》با احترام کامل خدمت کلی ی موئمنین پیرو دین اسلام، یک راه بسیار کوتاه و میان بُر بیش نبوده و نمی باشد.
مشاهده و تجربه عشق و زندگی برای هرکدام از افراد انسانی ( منجمله نباتی و حیوانی ) در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین در حالت برزخ روئیایی می باشد و خواهد بود بموزات خواب سنگین، ژرف و شیرین نفوس مجرد یا من های ( انسانی و نباتی و حیوانی ) در نفس مجرد یا من واحد و بیکران خدای حقیقی و واقعی و به کمک حواس و غرایز و فهم و عقل بیکران و بینهایت وی بطور مطلق مستقل از کلیه پندارها، گفتارها، رفتار ها یا اعمال نیک و بد دنیوی و بدون کوچکترین تبعیض و استثنائی بین افراد انسانی و آنهم همیشه تا لحظه بسته شدن مجدد نطفه در رحم مادر و بیداری و تولد دوباره ( همیشه حدود نُه ماه بعد ) در همین دنیا در مداری برتر و کمال یافته تر از قبل و نه تا وقت رسیدن به معاد و برپائی قیامت کبری و فصل برداشت محصول در آخرت بر اساس تصویر اشاره شده.
به قول حکیم عمر خیام:
در دایره ای که آمدن و رفتن ماست/
او را نه بدایت و نه نهایت پیداست/
تصویر زنده یا فیلم مستند بهشت برین و این سفر قبل از ابلاغ امر آفرینش یکبار برای جاودانگی در خاطره مطلق و بیکران خدای حقیقی و واقعی ( منظور خدا از دیدگاه علمی و نه دینی ) طوری ثبت و ضبط گردیده که هرگز در آنها کوچکترین خلل و لرزشی ایجاد نخواهد گردید و در لحظه جاودانه حال در پس پرده همین دنیای واقعی موجودست، اما خارج از تیر رس حواس و تجربه میباشد، یعنی در طول زندگی کوتاه مدت دنیوی برای هر فرد انسانی ناپدیدا و غیر قابل دسترسی خواهد بود.