[ویکی اهل البیت] سیده فاطمه قزوینی، (عالم، مفسر، محدث، متوفی سال 1270 هـ.ق) دختر سید حسین قزوینی بود. او نزد پدرش و سید محمدمهدی بحرالعلوم و عمویش سید حسن قزوینی درس خواند و هنگامی که به سن رشد و کمال رسید با شیخ محمدعلی فرزند شیخ عبدالکریم قزوینی ازدواج کرد سپس در درس فقه و اصول و حدیث همسرش حضور یافت تا این که در اغلب علوم حدیثی و عقلی نابغه شد.
علاوه بر این او حافظ قرآن و خطیب و سخنور ماهری بود، منبر می رفت و صدایی بلند و رسا داشت و در وعظ و خطابه توانا بود. فاطمه سخنرانی می کرد و درس می داد و زنان از مجلس درس، وعظ و سخنرانی او استفاده می کردند. وی بسیار پارسا و باتقوا بود، وی سه پسر داشت که همه از علمای زمان خود بودند. دخترش آمنه خانم قزوینی نیز همانند مادر از زنان عالم، فاضل، ادیب و شاعر بود. وی در سال 1270 جهان را بدرود گفت.
معاونت پژوهش مرکز حوزه های علمیه خواهران, بانوان عالمه و آثار آن ها
علاوه بر این او حافظ قرآن و خطیب و سخنور ماهری بود، منبر می رفت و صدایی بلند و رسا داشت و در وعظ و خطابه توانا بود. فاطمه سخنرانی می کرد و درس می داد و زنان از مجلس درس، وعظ و سخنرانی او استفاده می کردند. وی بسیار پارسا و باتقوا بود، وی سه پسر داشت که همه از علمای زمان خود بودند. دخترش آمنه خانم قزوینی نیز همانند مادر از زنان عالم، فاضل، ادیب و شاعر بود. وی در سال 1270 جهان را بدرود گفت.
معاونت پژوهش مرکز حوزه های علمیه خواهران, بانوان عالمه و آثار آن ها
wikiahlb: سیده_فاطمه_قزوینی