سیدنی جرج رایلی ( به انگلیسی: Sidney Reilly ) معروف به تک خال جاسوسان، به عنوان یک عامل مخفی در سازمان اطلاعات مخفی بریتانیا خدمت می کرد. یکی از مأموریتهای مهم او نقش آفرینی در طرح بریتانیا برای سرنگونی دولت بولشویک ها در سال ۱۹۱۸ بود. سیدنی رایلی برای نقش خود در این طرح به طور غیابی به اعدام محکوم شد. این حکم در سال ۱۹۲۵ میلادی پس از بازگشت او به شوروی به اجرا درآمد. گفته می شود سیدنی رایلی الهام بخش ایان فلمینگ، نویسنده بریتانیایی برای خلق شخصیت جیمز باند بوده است. امروزه برخی از مورخان، از رایلی به عنوان نخستین «جاسوسی فوق العاده» قرن بیستم یاد می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
هنوز جزئیات دقیقی دربارهٔ واقعیت زندگی سیدنی رایلی دردسترس نیست. ادعاهای متعددی از خود رایلی نقل شده که پدرش را به عنوان یک روحانی ایرلندی، یک دریانورد تجاری ایرلندی و زمین دار به دیگران معرفی نموده است. به گفته دانشنامه بریتانیکا، سیدنی رایلی، با نام اصلی زیگموند رزنبلوم ( به روسی: Зи́гмунд Розенблю́м ) ، در ۲۴ مارس ۱۸۷۴، در شهر اودسا، امپراتوری روسیه متولد شد. او فرزند نامشروع یک دکتر یهودی در اودسا بود. در طول ۱۸۹۰ تا ۱۸۹۳ او به وین رفت و شیمی را مطالعه کرد. او برای فرار از دست پلیس مخفی پادشاهی روسیه، به برزیل رفت. در آنجا او با افسران ارتش انگلیس در آمازون دوست شد و به اطلاعات انگلیس در لندن معرفی شد. در سال ۱۸۹۹، او نام خود را به سیدنی جورج ریلی تغییر داد.
رایلی با استفاده از پاسپورت جعلی انگلیس در ماه ژوئن ۱۸۹۹ به روسیه تزاری سفر کرد. او به قفقاز رفت تا ذخایر نفتی را بررسی کند و پس از آن گزارش خود را برای دولت بریتانیا ارسال کرد. سپس او پیش از جنگ روسیه و ژاپن به پورت آرتور و منچوری سفر کرد. در آنجا او هم برای بریتانیا و هم برای ژاپن به عنوان عامل دوگانه خدمت کرد. در حالی که پورت آرتور تحت تهدید حمله ژاپنی ها قرار گرفت، او به همراه شریک تجاریش مقادیر زیادی مواد غذایی، مواد اولیه، دارو و زغال سنگ را ذخیره کردند و با فروش آن ها با نرخ بسیار بالا، درآمد خود را از شرایط جنگ به دست آوردند. او همچنین برنامه های دفاع ساحلی روسیه را به سرقت برد و آن ها را به ژاپنی ها تحویل داد.
در سال ۱۹۰۴، نیروی دریایی بریتانیا در نظر داشت تا با تغییر سوخت از زغال سنگ به نفت، ناوگان خود را بهینه سازی کند. به این منظور، رایلی را به خاورمیانه فرستاده شد تا گزارش های مربوط به منابع بزرگ نفتی کشف شده در ایران را بررسی کند. او گزارش داد که اطلاعات واقعی هستند، اما یک استرالیایی به نام ویلیام ناکس دارسی، امتیاز اکتشاف نفت را از شاه ایران گرفته است. دارسی برای توسعه میدان های نفتی نیاز به تأمین مالی قابل توجهی داشت. هنگامی که او در کن برای سرمایه گذاری با فرانسه و روتشیلد در حال مذاکره بود، رایلی خود را به عنوان یک کشیش برای جمع آوری کمک های مالی خیریه، مخفیانه به قایق بادبانی روتشیلدها که در آن مذاکرات با دولت فرانسه در حال انجام بود، رساند. رایلی توانست مخفیانه دارسی را متقاعد کند تا مذاکرات با روتشیلدها را متوقف کند و برای سرمایه گذاری با بریتانیا، به لندن برود. دارسی موافقت کرد و در ماه مه ۱۹۰۵ این توافقنامه امضا شد و در نتیجه بریتانیا سهام عمده ای را در بریتیش پترولیوم بدست آورد.
... [مشاهده متن کامل]
هنوز جزئیات دقیقی دربارهٔ واقعیت زندگی سیدنی رایلی دردسترس نیست. ادعاهای متعددی از خود رایلی نقل شده که پدرش را به عنوان یک روحانی ایرلندی، یک دریانورد تجاری ایرلندی و زمین دار به دیگران معرفی نموده است. به گفته دانشنامه بریتانیکا، سیدنی رایلی، با نام اصلی زیگموند رزنبلوم ( به روسی: Зи́гмунд Розенблю́м ) ، در ۲۴ مارس ۱۸۷۴، در شهر اودسا، امپراتوری روسیه متولد شد. او فرزند نامشروع یک دکتر یهودی در اودسا بود. در طول ۱۸۹۰ تا ۱۸۹۳ او به وین رفت و شیمی را مطالعه کرد. او برای فرار از دست پلیس مخفی پادشاهی روسیه، به برزیل رفت. در آنجا او با افسران ارتش انگلیس در آمازون دوست شد و به اطلاعات انگلیس در لندن معرفی شد. در سال ۱۸۹۹، او نام خود را به سیدنی جورج ریلی تغییر داد.
رایلی با استفاده از پاسپورت جعلی انگلیس در ماه ژوئن ۱۸۹۹ به روسیه تزاری سفر کرد. او به قفقاز رفت تا ذخایر نفتی را بررسی کند و پس از آن گزارش خود را برای دولت بریتانیا ارسال کرد. سپس او پیش از جنگ روسیه و ژاپن به پورت آرتور و منچوری سفر کرد. در آنجا او هم برای بریتانیا و هم برای ژاپن به عنوان عامل دوگانه خدمت کرد. در حالی که پورت آرتور تحت تهدید حمله ژاپنی ها قرار گرفت، او به همراه شریک تجاریش مقادیر زیادی مواد غذایی، مواد اولیه، دارو و زغال سنگ را ذخیره کردند و با فروش آن ها با نرخ بسیار بالا، درآمد خود را از شرایط جنگ به دست آوردند. او همچنین برنامه های دفاع ساحلی روسیه را به سرقت برد و آن ها را به ژاپنی ها تحویل داد.
در سال ۱۹۰۴، نیروی دریایی بریتانیا در نظر داشت تا با تغییر سوخت از زغال سنگ به نفت، ناوگان خود را بهینه سازی کند. به این منظور، رایلی را به خاورمیانه فرستاده شد تا گزارش های مربوط به منابع بزرگ نفتی کشف شده در ایران را بررسی کند. او گزارش داد که اطلاعات واقعی هستند، اما یک استرالیایی به نام ویلیام ناکس دارسی، امتیاز اکتشاف نفت را از شاه ایران گرفته است. دارسی برای توسعه میدان های نفتی نیاز به تأمین مالی قابل توجهی داشت. هنگامی که او در کن برای سرمایه گذاری با فرانسه و روتشیلد در حال مذاکره بود، رایلی خود را به عنوان یک کشیش برای جمع آوری کمک های مالی خیریه، مخفیانه به قایق بادبانی روتشیلدها که در آن مذاکرات با دولت فرانسه در حال انجام بود، رساند. رایلی توانست مخفیانه دارسی را متقاعد کند تا مذاکرات با روتشیلدها را متوقف کند و برای سرمایه گذاری با بریتانیا، به لندن برود. دارسی موافقت کرد و در ماه مه ۱۹۰۵ این توافقنامه امضا شد و در نتیجه بریتانیا سهام عمده ای را در بریتیش پترولیوم بدست آورد.
