سیدمحمد بن مطهر طباطبایی

[ویکی فقه] امام مهدی محمد بن مطهر بن یحیی (۶۶۵-۷۲۹ ق/۱۲۶۷-۱۳۲۹ م)، فقیه، محدث و فرمان روای زیدی، از افراد سرشناس آل طباطبای یمن بود.
نسب او به یحیی الهادی می رسد؛ در هجره (نزدیکی شهاره) زاده شد؛ دانش را از پدر و دیگر عالمان آموخت.
امامت زیدیان
پس از درگذشت پدر در ۷۰۱ ق/۱۳۰۲ م مردم در شهر حوث با وی بیعت کردند.در این روزگار دولت بنی رسول (ﻫ م) به فرمان روایی المؤید، تقریباً در سراسر یمن گسترده بود.در ۷۰۷ ق/۱۳۰۷ م آوازۀ امام مهدی در بسیاری از مناطق یمن پراکنده شده بود و او به کمک کردان مقیم صنعا بر روستاهای نزدیک این شهر چیره شد.مؤید با لشکری بزرگ به جنگ وی آمد و پس از درگیری های طولانی که تا ۷۲۶ ق/۱۳۲۶ م طول کشید، سرانجام مهدی بر کلیۀ مناطق یمن دست یافت.
آثار
او آثار متعددی پدید آورده است که از آن میان این ها را می توان نام برد: المنهاج الجلی؛ عقود العقیان فی الناسخ و المنسوخ من القرآن؛ الکواکب الدریّه، شرح ابیات البدریه؛ البغیه؛ السراج الوهاج فی حصر مسائل المنهاج؛ الجواب المنیر علی مسائل اهل الظفیر.
وفات
...