[ویکی فقه] امام مهدی احمد بن یحیی المرتضی (۷۷۵-۸۴۰ ق/۱۳۷۳-۱۴۳۶ م)، فقیه، متکلم، اصولی، ادیب، شاعر، محقق، مورخ و از فرمان روایان زیدی یمن بود.
او از نوادگان یحیی الهادی بود. در ۷۹۳ ق/۱۳۹۱ م بزرگان صنعا و عالمان آن دیار با او بیعت کردند، اما امام منصور علی بن صلاح الدین و پیروان وی و اغلب قبیله های یمن سر از فرمان او برتافتند و از این رو میان وی و مخالفانش جنگ هایی روی داد تا این که احمد شکست خورد و اسیر شد و مدت ۸ سال در صنعا زندانی گردید. سرانجام او ا زندان گریخت و در ظفیر اقامت گزید و در همان جا درگذشت. او برخی از آثار خود را در زندان نوشت.
آثار
از آثار او می توان این ها را نام برد: در فقه: البحر الزخّار ۵ جلد، الازهار...، الغیت المدرار فی شرح الازهار، الانتقاد فی الآیات المعتبره فی الاجتهاد، المستجاد فی شرح الانتقاد؛ در علم کلام و اصول دین: نکت الفرائد فی معرفه الملک الواحد و شرح آن به نام غرر القلائد، القلائد فی تصحیح العقائد و شرح آن به نام درر الفرائد، الملل و النحل و شرح آن به نام المنیة و الامل، ریاضه الافهام و شرح آن به نام دامغ الاوهام در علوم عربی: الکواکب الزاهر، المکلل...؛ تاج علوم الادب، قانون کلام العرب، اکلیل التاج...؛ در اصول فقه: معیار العقول فی علم الاصول و شرح آن، منهاج الوصول، فائقه الاصول...، المنظومة المرسومة؛ در کتب سنّت پیامبر: الانوار...؛ در پرهیزگاری: کتاب تکلمة الاحکام، التصفیه عن بوابطن الآثام، حیات القلب...، القمر النوار...؛ در علم واجبات: الفائض، القاموس الفائض فی الفرائض؛ در منطق؛ القسطاس؛ در تاریخ: الجواهر و الدرر...، تحفة الاکیاس... (این دو کتاب در موزۀ بریتانیا موجود است) و تزیین المجالس....
شرف الدین، احمد حسین، تاریخ الیمن الثقافی، ج۴، ص۲۴۴-۲۴۶، قاهره، ۱۳۸۷ ق/۱۹۶۷ م.
۱. ↑ شرف الدین، احمد حسین، تاریخ الیمن الثقافی، ج۴، ص۲۴۴-۲۴۶، قاهره، ۱۳۸۷ ق/۱۹۶۷ م.
منبع
...
او از نوادگان یحیی الهادی بود. در ۷۹۳ ق/۱۳۹۱ م بزرگان صنعا و عالمان آن دیار با او بیعت کردند، اما امام منصور علی بن صلاح الدین و پیروان وی و اغلب قبیله های یمن سر از فرمان او برتافتند و از این رو میان وی و مخالفانش جنگ هایی روی داد تا این که احمد شکست خورد و اسیر شد و مدت ۸ سال در صنعا زندانی گردید. سرانجام او ا زندان گریخت و در ظفیر اقامت گزید و در همان جا درگذشت. او برخی از آثار خود را در زندان نوشت.
آثار
از آثار او می توان این ها را نام برد: در فقه: البحر الزخّار ۵ جلد، الازهار...، الغیت المدرار فی شرح الازهار، الانتقاد فی الآیات المعتبره فی الاجتهاد، المستجاد فی شرح الانتقاد؛ در علم کلام و اصول دین: نکت الفرائد فی معرفه الملک الواحد و شرح آن به نام غرر القلائد، القلائد فی تصحیح العقائد و شرح آن به نام درر الفرائد، الملل و النحل و شرح آن به نام المنیة و الامل، ریاضه الافهام و شرح آن به نام دامغ الاوهام در علوم عربی: الکواکب الزاهر، المکلل...؛ تاج علوم الادب، قانون کلام العرب، اکلیل التاج...؛ در اصول فقه: معیار العقول فی علم الاصول و شرح آن، منهاج الوصول، فائقه الاصول...، المنظومة المرسومة؛ در کتب سنّت پیامبر: الانوار...؛ در پرهیزگاری: کتاب تکلمة الاحکام، التصفیه عن بوابطن الآثام، حیات القلب...، القمر النوار...؛ در علم واجبات: الفائض، القاموس الفائض فی الفرائض؛ در منطق؛ القسطاس؛ در تاریخ: الجواهر و الدرر...، تحفة الاکیاس... (این دو کتاب در موزۀ بریتانیا موجود است) و تزیین المجالس....
شرف الدین، احمد حسین، تاریخ الیمن الثقافی، ج۴، ص۲۴۴-۲۴۶، قاهره، ۱۳۸۷ ق/۱۹۶۷ م.
۱. ↑ شرف الدین، احمد حسین، تاریخ الیمن الثقافی، ج۴، ص۲۴۴-۲۴۶، قاهره، ۱۳۸۷ ق/۱۹۶۷ م.
منبع
...
wikifeqh: احمد_بن_یحیی_المرتضی_طباطبایی