سید موسی زرابادی قزوینی

[ویکی فقه] سید موسی زرآبادی قزوینی. عالم ربانی و متألّه قرآنی، حضرت آیة الله، سید موسی زرآبادی از عالمان جامع معقول و منقول و ذوفنون از نوادر روزگار و از متوسلان واصل، و از مستنیران انوار ولایت، و از عابدان و زاهدان و پرهیزکاران بی نظیر، و بالغ در سعادت، و نمونه کامل یک تربیت یافته در مکتب قرآنی در علم و عمل می باشد.
مرحوم سید در سال ۱۲۹۴ هـ ق. در قزوین دیده به جهان گشود. مادر وی بانویی صالحه و دختر یکی از علمای قزوین بود. و پدر او حجة الاسلام و المسلمین سید علی زرآبادی قزوینی (م: ۱۳۱۸ ق) از عالمان وارسته و فاضل و اهل معانی و حقایق بی شمار بود.
تبار و نسب سید، به شهید اهل البیت زید بن علی بن الحسین ـ علیه السلام ـ می رسد؛ بدین گونه سید موسی زرآبادی از سادات حسینی است، چنان که نقش مهر ایشان «موسی الحسینی» بوده است.

اجداد
اجداد ایشان همگی از علما و مروّجین دین مبین بوده اند که به بعضی از آنان اشاره می شود:
۱. میرفاضل حسینی زرآبادی (م: ۱۱۹۵ ق)
۲. حاج میر بابا، فرزند میر فاضل حسینی (م: ۱۲۱۲ ق)
۳. سید میر بزرگ، فرزند میر بابا (م: ۱۲۳۰ ق)
۴. سید مهدی، فرزند میر بزرگ (م: ۱۲۷۰ ق)
۵. سید علی، فرزند سید مهدی (م: ۱۳۱۸ ق)
مرحوم آقا موسی برادر بزرگواری دارد که از علمای بزرگ و خطبای زمان خود بوده، نامش سید مهدی راشد زرآبادی است.
این عالم بزرگ بعد از رحلت آقا سید موسی زرآبادی، به جای برادر، اقامه نماز جماعت را در مسجد مرحوم سید علی به عهده می گیرد، و حدود چهل و شش سال در آن جا به ترویج دین و نماز اشتغال می ورزد.

اساتید
سید موسی زرآبادی، مقدمات و سطوح عالیه را در قزوین و تهران آموخت.
از جمله استادان وی در فقه و اصول ـ در قزوین ـ فقیه محقق، حضرت آیة الله حاج ملا علی اکبر ایزدی سیادهنی تاکستانی (م: ۱۳۴۰ ق) است، که سید تقریرات ایشان را نوشته است.
استادان وی در تهران عبارتند از:
۱ـ فیلسوف فاضل، میرزا حسن کرمانشاهی (م: ۱۳۳۶ ق)
۲ـ فیلسوف و عارف، سید شهاب الدین شیرازی (م: ۱۳۲۰ ق)
۳ـ فیلسوف و عارف، شیخ علی نوری حکمی (م: ۱۳۳۵ ق)
۴ـ عالم بزرگوار، شهید شیخ فضل الله نوری (شهادت: ۱۳۲۷ ق).

رؤیای صادق
...

[ویکی اهل البیت] سید موسی زرآبادی قزوینی. عالم ربانی و متأله قرآنی، حضرت آیت الله، سید موسی زرآبادی از عالمان جامع معقول و منقول است. در سال 1294 هـ.ق در قزوین دیده به جهان گشود. مادر وی بانویی صالحه و دختر یکی از علمای قزوین بود. و پدر او حجت الاسلام والمسلمین سید علی زرآبادی قزوینی (م: 1318 ق) از عالمان وارسته و فاضل و اهل معانی و حقایق بی شمار بود.
تبار و نسب سید، به شهید اهل بیت زید بن علی بن الحسین علیه السلام می رسد؛ بدین گونه سید موسی زرآبادی از سادات حسینی است، چنان که نقش مهر ایشان «موسی الحسینی» بوده است.
اجداد ایشان همگی از علما و مروجین دین مبین بوده اند که به بعضی از آنان اشاره می شود:
مرحوم آقا موسی برادر بزرگواری دارد که از علمای بزرگ و خطبای زمان خود بوده، نامش سید مهدی راشد زرآبادی است. این عالم بزرگ بعد از رحلت آقا سید موسی زرآبادی، به جای برادر، اقامه نماز جماعت را در مسجد مرحوم سید علی به عهده می گیرد، و حدود چهل و شش سال در آن جا به ترویج دین و نماز اشتغال می ورزد.
سید موسی زرآبادی، مقدمات و سطوح عالیه را در قزوین و تهران آموخت. از جمله استادان وی در فقه و اصول ـ در قزوین ـ فقیه محقق، حضرت آیت الله حاج ملا علی اکبر ایزدی سیادهنی تاکستانی (م: 1340 ق) است، که سید تقریرات ایشان را نوشته است.
استادان وی در تهران عبارتند از:
شخصی در عالم رؤیا نزدش حاضر می شود و می گوید: آقا موسی، ناراحت نباش! هر سؤالی داشتی از من سؤال کن تا جواب بدهم. هر موقع برای شما سؤالی پیش آمد همین قدر که بخوابی من نزد تو حاضر می شوم. و به این ترتیب استاد از رنج سؤال آسوده و راحت می شود و به مقصود خود نایل می گردد و پیشرفت می کند. «گفته اند وی در کار تحصیل علم همتی والا داشته است و تلاشی بسیار. برخی از همدرسان او ابراز داشته اند که هر موقع از شب که بیدار می شدیم چراغ اطاق سید روشن بود».