سید موسی زرآبادی ( زاده ۱۲۵۶ در قزوین - درگذشت ۲۴ تیر ۱۳۱۳ در قزوین ) عالم و عارف شیعه بود.
نسب زرآبادی چنین است: سید موسی، فرزند علی ( م ۱۳۱۸ ق ) ، فرزند مهدی ( م ۱۲۷۰ ق ) ، فرزند میربزرگ ( م ۱۲۳۰ ق ) ، فرزند میربابا ( م ۱۲۱۷ ق ) ، فرزند میرفاضل ( م ۱۱۹۵ ق ) . نسب او به زید بن علی می رسد. مادرش رقیه خانم نیز دختر عالم دینی کریم روغنی قزوینی بود.
... [مشاهده متن کامل]
سید موسی زرآبادی در مدرسه صالحیه قزوین نزد رضا برغانی قزوینی و علی اکبر ایزدی سیادهنی درس خواند. آنگاه به تهران رفته و در درس فلسفه حسن کرمانشاهی، سید شهاب الدین شیرازی، علی نوری حکمی و فضل الله نوری شرکت کرد و علوم غریبه را از سید محمدکاظم حسینی قزوینی ( سید مصلایی ) آموخت.
او شاگردان زیادی در قزوین تربیت کرد که بعدها در تهران و مشهد و خود قزوین به تدریس مشغول بودند. برخی از شاگردان او عبارت اند از: سید ابوالحسن حافظیان، علی اکبر الهیان تنکابنی، میرزا رحیم سامت، مجتبی قزوینی خراسانی، هاشم قزوینی و محمدابراهیم محقق. او استاد علوم غریبه بود و در این رشته شاگردانی چون سید ابوالحسن حافظیان و علی اکبر الهیان تربیت کرد.
• ۱. تقریرات فقه و اصول
• ۲. تعلیقه بر بخشی از رسائل
• ۳. حاشیه بر کفایة الاصول، ج ۱ و ۲
• ۴. حاشیه بر مطول، بخش علم بیان
• ۵. حاشیه بر منظومه سبزواری ( ۱ )
• ۶. حاشیه بر منظومه سبزواری ( ۲ )
• ۷. حاشیه بر الهیات شرح اشارات
• ۸. حاشیه بر منطق شرح اشارات
• ۹. شرح سلامان و آبسال ابن سینا
• ۱۰. رساله اعتقادات ( عربی )
• ۱۱. رساله اصول دین ( فارسی )
• ۱۲. رساله ای در توضیح حدیث ما الحقیقه
• ۱۳. رسائل و مجالس در موعظه و اخلاق
• ۱۴. رساله ای مختصر دربارهٔ «مشروطیت»
• ۱۵. رسائل و نسخه هایی مهم در انواع علوم غریبه
او در روز ۲ ربیع الثانی ۱۳۵۳ ق. ( ۲۴ تیر ۱۳۱۳ ش ) در شهر قزوین درگذشت و در صحن آرامگاه شاهزاده حسین دفن شد.
در مهر ماه ۱۳۹۰ فیلمی مستند که پیرامون زندگی وی ساخته شده بود رونمایی گردید.
نسب زرآبادی چنین است: سید موسی، فرزند علی ( م ۱۳۱۸ ق ) ، فرزند مهدی ( م ۱۲۷۰ ق ) ، فرزند میربزرگ ( م ۱۲۳۰ ق ) ، فرزند میربابا ( م ۱۲۱۷ ق ) ، فرزند میرفاضل ( م ۱۱۹۵ ق ) . نسب او به زید بن علی می رسد. مادرش رقیه خانم نیز دختر عالم دینی کریم روغنی قزوینی بود.
... [مشاهده متن کامل]
سید موسی زرآبادی در مدرسه صالحیه قزوین نزد رضا برغانی قزوینی و علی اکبر ایزدی سیادهنی درس خواند. آنگاه به تهران رفته و در درس فلسفه حسن کرمانشاهی، سید شهاب الدین شیرازی، علی نوری حکمی و فضل الله نوری شرکت کرد و علوم غریبه را از سید محمدکاظم حسینی قزوینی ( سید مصلایی ) آموخت.
او شاگردان زیادی در قزوین تربیت کرد که بعدها در تهران و مشهد و خود قزوین به تدریس مشغول بودند. برخی از شاگردان او عبارت اند از: سید ابوالحسن حافظیان، علی اکبر الهیان تنکابنی، میرزا رحیم سامت، مجتبی قزوینی خراسانی، هاشم قزوینی و محمدابراهیم محقق. او استاد علوم غریبه بود و در این رشته شاگردانی چون سید ابوالحسن حافظیان و علی اکبر الهیان تربیت کرد.
• ۱. تقریرات فقه و اصول
• ۲. تعلیقه بر بخشی از رسائل
• ۳. حاشیه بر کفایة الاصول، ج ۱ و ۲
• ۴. حاشیه بر مطول، بخش علم بیان
• ۵. حاشیه بر منظومه سبزواری ( ۱ )
• ۶. حاشیه بر منظومه سبزواری ( ۲ )
• ۷. حاشیه بر الهیات شرح اشارات
• ۸. حاشیه بر منطق شرح اشارات
• ۹. شرح سلامان و آبسال ابن سینا
• ۱۰. رساله اعتقادات ( عربی )
• ۱۱. رساله اصول دین ( فارسی )
• ۱۲. رساله ای در توضیح حدیث ما الحقیقه
• ۱۳. رسائل و مجالس در موعظه و اخلاق
• ۱۴. رساله ای مختصر دربارهٔ «مشروطیت»
• ۱۵. رسائل و نسخه هایی مهم در انواع علوم غریبه
او در روز ۲ ربیع الثانی ۱۳۵۳ ق. ( ۲۴ تیر ۱۳۱۳ ش ) در شهر قزوین درگذشت و در صحن آرامگاه شاهزاده حسین دفن شد.
در مهر ماه ۱۳۹۰ فیلمی مستند که پیرامون زندگی وی ساخته شده بود رونمایی گردید.
