سید محمد مهدی خوانساری

[ویکی اهل البیت] سید محمد مهدی فرزند عالم بزرگوار سید حسن (فرزند سید خوانساری) معروف به صاحب رساله ابوبصیر یکی از اعلام مشهور قرن سیزدهم است. در سال 1182 در خوانسار متولد شد و از حضور والد و اعمام و بنی اعمام خویش مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول را به پایان برد. بیشتر مراتب علمی او از محضر میرزای قمی نصیب او شد و جناب میرزا به او علاقه مفرطی داشت و همه ساله از او در خوانسار بازدید می فرمود. سید محمد مهدی در علم رجال و تمیز مشترکات رجال خبر مهارتی خاص داشت و در فقه و اصول و حدیث و ادبیات عرب و علوم ریاضی اطلاعات وسیعی داشت و از محضر او افاضلی چند به مراتب استادی نایل آمدند. اثر مهم او رساله ابو بصیر است که در این اثر مهم و معروف تحقیقات رجالی او به ثبوت رسیده است.
خوانساری بر مبادی الاصول، تبصره علامه، الفیه سیوطی و شرح لمعه شرحها و حواشی مبسوطی نوشته که هر کدام شامل چند مجلد است. در کتابهای تراجم علما، صاحب روضات، اعیان الشیعه و کرام البرره ذکری از اوصاف و فضائل علمی او به میان آورده. معظم له را در عداد افاضل اعلام عصر خویش متذکر گردیده اند. وفات او را در سال 1246 نوشته اند. پس از فوت او فرزندانش آیات عظام سید ابوالقاسم جعفر پدر حاج سید ابو تراب خوانساری و فرزند دیگرش سید حسن جد آیت الله خوانساری مقیم تهران وارث علوم پدر گشتند.

[ویکی شیعه] سید محمّدمهدی خوانساری (۱۲۵۱-۱۳۲۴ق)، از علمای امامیه در قرن سیزده و چهارده قمری و فرزند سید محمد باقر خوانساری. با شاگردی نزد پدر، میرزا محمد هاشم و ملا حسینعلی تویسرکانی به درجۀ اجتهاد رسید و مدت ها مرجع تقلید جمعی از شیعیان در اصفهان بود.
خوانساری سرانجام در اصفهان درگذشت و در تخت فولاد به خاک سپرده شد. از وی رساله ای در احکام نماز و آثار دیگری به یادگار مانده است.
محمّدمهدی خوانساری در ۱۲۵۱ق در اصفهان به دنیا آمد. او فرزند بزرگ سید محمدباقر خوانساری، مشهور به صاحب روضات و مجری وصیت نامه وی بود.