[ویکی اهل البیت] حاج میرزا معصوم یکی از اعلام و زهاد معروف عصر خویش بوده که در سال 1232 فوت نمود. فرزندش سید محمد معصوم معروف به سید قصیر (مشهدی) سیدی جلیل و عالمی فقیه بود. سید محمد از کرسی درس علمای عراق حضرات: بهبهانی، سید بحر العلوم، مرحوم کاشف الغطاء و دیگر اساتید سالها بهره مند بود و خود مجتهدی کامل و دانشمندی پرهیزکار گردید.
سنوات عمر این آقا نیز مانند پدرش بیشتر در ارض اقدس رضوی سپری شد و از کرسی درس او فضلائی چند به درجه علمی او نایل آمدند. نوشته اند سید محمد چند سالی را اصفهان اقامت گزید و در آنجا تدریس می نمود و آقایان شفتی و کرباسی سید مزبور را خیلی اکرام و از او تجلیل می نمودند. از آثار معروف از یک دوره فقه مبسوط به نام مصابیح و شرحی بر لمعه شهید و رساله در طهارة می باشد. نوشته اند سید مذکور در اواخر عمر قسمتی از بدنش فلج شد و از معالجه ها سودی نگرفت و سرانجام در سال 1255 (اوسط قرن سیزدهم) در تهران وفات نمود و جنازه او با احترام تمام در مشهد مقدس به خاک رفت. بعد از او فرزند بزرگوارش سید حسین معصوم وارث علوم خاندان خویش گردید.
سنوات عمر این آقا نیز مانند پدرش بیشتر در ارض اقدس رضوی سپری شد و از کرسی درس او فضلائی چند به درجه علمی او نایل آمدند. نوشته اند سید محمد چند سالی را اصفهان اقامت گزید و در آنجا تدریس می نمود و آقایان شفتی و کرباسی سید مزبور را خیلی اکرام و از او تجلیل می نمودند. از آثار معروف از یک دوره فقه مبسوط به نام مصابیح و شرحی بر لمعه شهید و رساله در طهارة می باشد. نوشته اند سید مذکور در اواخر عمر قسمتی از بدنش فلج شد و از معالجه ها سودی نگرفت و سرانجام در سال 1255 (اوسط قرن سیزدهم) در تهران وفات نمود و جنازه او با احترام تمام در مشهد مقدس به خاک رفت. بعد از او فرزند بزرگوارش سید حسین معصوم وارث علوم خاندان خویش گردید.
wikiahlb: سید_محمد_معصوم