سید محمد صادق لواسانی

[ویکی اهل البیت] نویسنده: علی احمدپور ترکمانی
پدر آیت الله سید محمدصادق لواسانی، آیت الله سید محمدصادق برخاسته از خاندان علم و سیادت بود، پدرش با آیت الله حاج سید ابوالقاسم حسینی در سال 1276 هجری قمری در خانواده علم و سیاست دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و سطح را در مکتب دانشمندان آن دوره فراگرفت. آن گاه به نجف اشرف مهاجرت کرد و از محضر آیات عظام: آخوند ملا محمدکاظم خراسانی (متوفی 1329 هـ.ق) و آقا سید محمدکاظم طباطبایی یزدی (متوفی 1337 هـ.ق) استفاده کرد و به دریافت درجه اجتهاد موفق شد.
سید در عتبات از محضر بزرگانی چون فقیه وارسته آیت الله حاج شیخ محمد بهاری همدانی (متوفی 1325 هـ.ق) و آیت الله حاج سید احمد تهرانی کربلایی (متوفی 1332 هـ.ق) که از شاگردان مرحوم آیت الله آخوند حسین قلی همدانی (متوفی 1311 هـ.ق) به شمار می رفتند بهره برد؛ مدارج عالی اخلاقی را کسب کرد. آن گاه به ایران بازگشت. هنگام ورود به همدان و استقبال شایسته ای از طرف مردم آن سامان صورت گرفت و بنا بر درخواست آن ها در همدان رحل اقامت افکند.
وی سرانجام بعد از یک عمر خدمت در 28 ماه رمضان سال 1363؛ در سن 87 سالگی دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت و پیکر پاکش را در تهران باشکوه ویژه ای تشییع و بعد به نجف اشرف منتقل کردند و در جوار صحن حضرت امام علی علیه السلام به خاک سپردند. آیت الله سید ابوالقاسم لواسانی.(1) از خود ده فرزند به یادگار گذاشتند همه از بزرگان و علماء بودند. نام های آن ها چنین است: آیت الله سید محمدصادق، آیت الله سید احمد، سید علی، سید زین العابدین، سید محمود، حاج سید رضا، سید یحیی، سید حسین، سید حسن و سید محسن لواسانی، در این مقاله به بخشی از زندگی و فعالیت های آیت الله سید محمدصادق لواسانی می پردازیم.
سید محمد در ماه صفر 1324 هجری قمری، مطابق با 1280 هجری شمسی در شهر نجف اشرف و جوار بارگاه ملکوتی حضرت امام علی علیه السلام(2) دیده به جهان گشود. وی در محیط آرام و صمیمی تحت تربیت پدر و مادر مؤمنه اش روزهای کودکی را سپری کرد. او از همان ایام نبوغ و استعداد شگرفش را نمایاند. با تشویق و راهنمایی های پدر تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش شروع کرد و به مدت هفت سال در نجف در محضر پدرش، آیت الله سید ابوالقاسم لواسانی و برادر بزرگش سید احمد لواسانی دروس حوزوی را فراگرفت.

[ویکی فقه] سیدمحمدصادق لواسانی برخاسته از خاندان علم و سیادت بود، وی تولیت مدارس فیضیه، دار الشفاء و عبدالله خان رابر عهده داشت. سیدمحمد مسئولیت نمایندگی تام الاختیار حضرت امام خمینی (رحمه الله) را پذیرفت و مسئول شهریه در قم و تهران و سایر حوزه ها شد و با شهامت تا دم مرگ از این مسئولیت دفاع کرد و پذیرای زندان و شکنجه و تبعید شد.
پدر آیت الله سیدمحمدصادق لواسانی برخاسته از خاندان علم و سیادت بود، پدرش با آیت الله حاج سیدابوالقاسم حسینی در سال ۱۲۷۶هجری قمری در خانواده علم و سیاست دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و سطح را در مکتب دانشمندان آن دوره فرا گرفت. آنگاه به نجف اشرف مهاجرت کرد و از محضر آیات عظام آخوند ملّا محمدکاظم خراسانی (متوفی ۱۳۲۹ ه. ق) و آقا سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی (متوفی ۱۳۳۷ ه. ق) استفاده کرد و به دریافت درجه اجتهاد موفق شد. سید در عتبات از محضر بزرگانی چون فقیه وارسته آیت الله حاج شیخ محمد بهاری همدانی (متوفی ۱۳۲۵ ه. ق) و آیت الّله حاج سیداحمد تهرانی کربلایی (متوفی ۱۳۳۲ ه. ق) که از شاگردان مرحوم آیت الّله آخوند حسینقلی همدانی (متوفی ۱۳۱۱ه. ق) به شمار می رفتند بهره برد؛ مدارج عالی اخلاقی را کسب کرد. آنگاه به ایران بازگشت. هنگام ورود به همدان و استقبال شایسته ای از طرف مردم آن سامان صورت گرفت و بنا بر درخواست آنها در همدان رحل اقامت افکند. وی سرانجام بعد از یک عمر خدمت در ۲۸ ماه رمضان سال ۱۳۶۳؛ در سن ۸۷ سالگی دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت و پیکر پکش رادر تهران با شکوه ویژه ای تشییع و بعد به نجف اشرف منتقل کردند و در جوار صحن حضرت علی (علیه السّلام) به خاک سپردند.
رازی، محمدشریف، گنجینه دانشمندان، ج۹، ص۲۹۶.
سیدمحمد در ماه صفر ۱۳۲۴ هجری قمری، مطابق با ۱۲۸۰ هجری شمسی در شهر نجف اشرف و جوار بارگاه ملکوتی حضرت علی (علیه السّلام)
رازی، محمدشریف، گنجینه دانشمندان، ج۴، ص۵۵۰.
سیدمحمد در سال ۱۲۹۵ ه. ش در حالی که پانزدهمین بهار زندگیش را پشت سر می گذاشت، به همراه پدر به ایران آمد.
رازی، محمدشریف، گنجینه دانشمندان، ج۴، ص۵۵۰.
...