[ویکی اهل البیت] سید محمدجواد حسینی نجومی در سال 1303 ق. در شهر کرمانشاه پا به عرصه وجود نهاد. فرزند ایشان، استاد سید مرتضی نجومی درباره ولادت پدرش می گوید: «تولد پدرم قطعاً در سال 1303 ق. بوده است؛ چه این که سال وفات پدرش سید اسماعیل نجومی 1318 ق. بوده. و پدرم سید محمدجواد در آن زمان پانزده سال تمام داشته است؛ همان طور که علامه شیخ محمدحسن علامی بر این مسئله تأکید داشت و نشانه هایی بر آن ارائه می داد. بنابراین، تاریخ 1305 ق. که بر سنگ مزار ایشان نوشته شده است، صحیح نیست!».
پدرش میرزا سید اسماعیل، ملقب به آقا بزرگ، روز یکشنبه در محرم 1256 ق. متولد شد. وی که یکی از محققان و مجتهدان بزرگ و معروف تاریخ کرمانشاه بشمار می ورد، در فقه، اصول، فلسفه و دیگر علوم اسلامی و در نوشتن انواع خط، دستی توانا داشت و از شاگردان فاضل اردکانی در کربلا و همدرس میرزا محمدحسین شهرستانی، نویسنده الحجة البالغه (متوفای 1315 ق) بود.
وی به سال 1318 ق. به رحمت ایزدی پیوست و بنابر وصیتش که آورده: «میل دارم همیشه غبار کفش زائرین حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام، بر سر قبرم باشد.»؛ در سر راه زائرین کربلا، بیرون مقبره خانوادگی «آل آقا» از فرزندان و نوادگان علامه وحید بهبهانی، در کرمانشاه به خاک سپرده شد.
جدش سید حسن نجومی، متولد دوشنبه دوازدهم ماه شعبان 1212 ق. است. وی منجمی عالی قدر و ریاضی دانی ماهر و در علوم اسلامی مجتهد بود. او تقویم های دست نویسی را در کمال صحت به رشته تحریر درمی آورد که یکی از این تقویم ها در کتابخانه آیت الله سید مرتضی نجومی در کرمانشاه موجود است.
سید محمدجواد نجومی، فرزند سید اسماعیل، فرزند سید حسن، فرزند سید اسماعیل، فرزند سید محمدرضا، فرزند عبدالرزاق، فرزند محمداسماعیل، فرزند محمدصالح، فرزند موسی فرزند عیسی، فرزند احمد، فرزند محمد، فرزند علی، فرزند محمد، فرزند یحیی، فرزند یحیی، فرزند حسین ذوالدمعه، فرزند زید شهید، فرزند امام سجاد علیه السلام است.
اکثر این بزرگان از عالمان، راویان، فقیهان، منجمان و هنرمندان خوشنویس بوده و در کوفه، مشهد، سمنان، کربلا و کرمانشاه می زیسته اند. آنان قریب به 220 سال پیش، یعنی حدود سال 1200 ق. از کربلا به کرمانشاه رفته و به دلیل شرایط آب و هوا و احساس مسئولیت این خاندان در تبلیغ دین و ارشاد مردم آن سامان، در همان جا ماندگار شده اند.
مادر سید محمدجواد نجومی، فرزند آخوند ملاعلی اکبر کرمانشاهی از شاگردان صاحب جواهر و فاضل اردکانی است. همسرش فرزند آیت الله شیخ مرتضی علم الهدی آل آقا (متوفای 1361 ق) از نوادگان وحید بهبهانی است. وی بانویی متدین، پرمهر و محبت، صالح، دارای سلامت نفس، عفیف و باتقوا بود. تولدش در سال 1327 ق. وفاتش در نهم رمضان 1411 ق. رخ داده و مدفن او حیاط آرامگاه ابوحسین در قم است.
پدرش میرزا سید اسماعیل، ملقب به آقا بزرگ، روز یکشنبه در محرم 1256 ق. متولد شد. وی که یکی از محققان و مجتهدان بزرگ و معروف تاریخ کرمانشاه بشمار می ورد، در فقه، اصول، فلسفه و دیگر علوم اسلامی و در نوشتن انواع خط، دستی توانا داشت و از شاگردان فاضل اردکانی در کربلا و همدرس میرزا محمدحسین شهرستانی، نویسنده الحجة البالغه (متوفای 1315 ق) بود.
وی به سال 1318 ق. به رحمت ایزدی پیوست و بنابر وصیتش که آورده: «میل دارم همیشه غبار کفش زائرین حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام، بر سر قبرم باشد.»؛ در سر راه زائرین کربلا، بیرون مقبره خانوادگی «آل آقا» از فرزندان و نوادگان علامه وحید بهبهانی، در کرمانشاه به خاک سپرده شد.
جدش سید حسن نجومی، متولد دوشنبه دوازدهم ماه شعبان 1212 ق. است. وی منجمی عالی قدر و ریاضی دانی ماهر و در علوم اسلامی مجتهد بود. او تقویم های دست نویسی را در کمال صحت به رشته تحریر درمی آورد که یکی از این تقویم ها در کتابخانه آیت الله سید مرتضی نجومی در کرمانشاه موجود است.
سید محمدجواد نجومی، فرزند سید اسماعیل، فرزند سید حسن، فرزند سید اسماعیل، فرزند سید محمدرضا، فرزند عبدالرزاق، فرزند محمداسماعیل، فرزند محمدصالح، فرزند موسی فرزند عیسی، فرزند احمد، فرزند محمد، فرزند علی، فرزند محمد، فرزند یحیی، فرزند یحیی، فرزند حسین ذوالدمعه، فرزند زید شهید، فرزند امام سجاد علیه السلام است.
اکثر این بزرگان از عالمان، راویان، فقیهان، منجمان و هنرمندان خوشنویس بوده و در کوفه، مشهد، سمنان، کربلا و کرمانشاه می زیسته اند. آنان قریب به 220 سال پیش، یعنی حدود سال 1200 ق. از کربلا به کرمانشاه رفته و به دلیل شرایط آب و هوا و احساس مسئولیت این خاندان در تبلیغ دین و ارشاد مردم آن سامان، در همان جا ماندگار شده اند.
مادر سید محمدجواد نجومی، فرزند آخوند ملاعلی اکبر کرمانشاهی از شاگردان صاحب جواهر و فاضل اردکانی است. همسرش فرزند آیت الله شیخ مرتضی علم الهدی آل آقا (متوفای 1361 ق) از نوادگان وحید بهبهانی است. وی بانویی متدین، پرمهر و محبت، صالح، دارای سلامت نفس، عفیف و باتقوا بود. تولدش در سال 1327 ق. وفاتش در نهم رمضان 1411 ق. رخ داده و مدفن او حیاط آرامگاه ابوحسین در قم است.
wikiahlb: سید_محمد_جواد_نجومی