سید محمد تقی حکیم

[ویکی اهل البیت] سید محمدتقی طباطبایی حکیم در سال 1346 هـ.ق در نجف اشرف چشم به جهان گشود و از همان اوان نوجوانی در نجف اشرف، محضر علمای بزرگ را درک نمود. ابتدا ادبیات عرب و منطق را از برادر بزرگوارش سید محمدحسین حکیم(قدس سره) و شیخ نوری جزایری آموخت. علم معانی و بیان را از محضر سید صادق بن سید یاسین و شیخ علی ثامر و فقه را از آیت الله سید حسن حکیم و آیت الله سید یوسف حکیم (متوفی 1411 هـ.ق) استفاده نموده و اصول فقه را از آیت الله سید محمدعلی حکیم و فلسفه و تاریخ را از شیخ محمدرضا مظفر رحمةالله علیهم آموخت.
پس از اتمام مرحله ادبیات و دروس سطح، در حلقه درس خارج فقه و اصول آیات عظام سید محسن حکیم (متوفی 1389 هـ.ق) و شیخ حسین حلی و سید ابوالقاسم خویی (متوفی 1413 هـ.ق) و میرزا حسن بجنوردی قرار گرفت و از این بزرگان استفاده های وافری برد.
وی پس از شروع به تدریس دروس سطح مورد استقبال زیاد طلاب جوان قرار گرفته و پس از گذشت چند سال، درس خارج فقه از متن مکاسب شیخ اعظم انصاری (متوفی 1281 هـ.ق) و درس خارج اصول از متن کفایة الأصول آخوند خراسانی (متوفی 1329 هـ.ق) را شروع می کند و به علت طرح آراء مذاهب مختلف اسلامی، از سایر دروس خارج، ممتاز و مورد علاقه طلاب جوان قرار می گیرد.
از دیگر ویژگیهای تدریس او تلفیق بین روشهای سنتی و روشهای جدید در تدریس فقه و اصول بوده است. او تدریس در دانشکده «منتدی النشر» در نجف اشرف را در سال 1365 هـ.ق آغاز نموده و علم نحو و صرف و معانی بیان و اخلاق و تاریخ و فقه و اصول را آموزش می داد و در همان وقت مشغول به تدریس علوم اصول فقه مقارن و قواعد فقهی مقارن و جامعه شناسی در دانشکده فقه نیز بوده است.
همچنین از سال 1386 هـ.ق، اصول فقه مقارن را در «معهد الدراسات الإسلامیة العلیا» در دانشگاه بغداد چندین سال تدریس نموده است.
فعالیت های مؤلف صرفاً به فعالیت های علمی منحصر نشده بلکه در فعالیت های اجتماعی نیز شرکت می کرده است او با تعدادی دیگر از بزرگان، «جمعیت منتدی النشر» را در نجف اشرف تأسیس نموده و بیش از ربع قرن در مدیریت آن مرکز علمی نقش داشته است و در دانشکده های آن تدریس می نموده است.
همینطور با تعدادی از متفکران و دانشمندان، مجمع الثقافی لمنتدی النشر را در سال 1346 تأسیس نموده و در فعالیت های فرهنگی مختلف آن شرکت داشته است.
به همراه تعدادی از دانشمندان اسلامی دانشکده فقه را در سال 1379 هـ.ق تأسیس نموده و در آنجا در کنار تدریس دروس اسلامی به عنوان مسئول دانشکده فقه در سال 1386 هـ.ق انتخاب شده و تا سال 1391 هـ.ق این مسئولیت را به عهده داشته است.

[ویکی فقه] حکیم، سیدمحمدتقی، از عالمان معاصر خاندان طباطبایی حکیم و از استادان حوزه علمیه نجف است.
وی در ۱۳۴۱/ ۱۳۰۱ش در نجف به دنیا آمد.
پدر
پدرش سیدمحمد سعید بن سیدحسین بن سیدمهدی بن سیدمصطفی بن سیدمحمدعلی بن سیدابراهیم (جد اعلای سیدمحسین حکیم) عالم دین و مدرّس فقه و اصول بود که در ۱۳۹۵/ ۱۳۵۴ش در نجف درگذشت. از او آثاری به شکل حاشیه بر کتابهای فقهی و اصولی برجای مانده است.
تحصیلات
سیدمحمدتقی علوم منطق ، بلاغت و فقه و اصول را نزد پدر و برادر خود، سیدمحمدحسین ، شیخ علی ثامر، سید یوسف حکیم و سید محمدعلی حکیم خواند. فلسفه و تاریخ را نزد شیخ محمدرضا مظفّر آموخت و دروس عالی فقه و اصول را نزد سیدمحسن حکیم، شیخ حسین حلّی، سیدابوالقاسم خویی و سیدحسن بجنوردی گذراند.
رئیس دانشکده فقه
...