سید محمد بن محمدباقر مختاری

[ویکی شیعه] محمد بن محمدباقر حسینی مختاری، ملقب به سید بهاءالدین، فقیه، محدّث، متکلم و ادیب شیعی قرن دوازدهم و از شاگردان علامه مجلسی و شیخ حر عاملی. او بیش از شصت اثر در فقه، کلام، حدیث و ادبیات فارسی و عربی دارد.
وی در حدود ۱۰۸۰ق در نائین اصفهان به دنیا آمد. در اصفهان نزد استادانی چون محمد باقر مجلسی و فاضل هندی به کسب علم پرداخت و از آنان و محمد بن حسن حرّعاملی اجازه روایت حدیث گرفت.
بهاءالدین پس از اتمام تحصیلات، در اصفهان اقامت گزید و از فقهای نام بردار آنجا شد. در منابع از شاگردان و نزدیکان وی کمتر سخن به میان آمده، جز از پسر عمویش، ناصرالدین احمد مختاری سبزواری، که از شاگردان فاضل هندی بوده است. آقابزرگ طهرانی از وجود زندگینامه خودْنوشت سیدبهاءالدین گزارش داده است. با این همه، مطالب راجع به زندگی او در منابع کم است. از گزارشی درباره یکی از آثار کلامی وی می توان دریافت که مدتی در کابل به سر برده و سپس به مشهد رفته است، ولی از جزئیات این سفرها اطلاعی نیست.