سید علینقی دشتی

سید علی نقی دشتی، فقیه و شاعر روستای میانخره منطقه دشتی در جنوب ایران بود. که امروزه از توابع شهرستان دشتی در استان بوشهر است.
وی در لغت و نحو تسلط داشت و کتابی بنام «الفیه» در نحو عربی نگاشته است. در شعر شریعت تخلص می نموده است. سید علی نقی در سال ۱۳۱۸ خورشیدی درگذشت.
شعرهایی متنوع از جمله دوبیتی از او بجا مانده است. نمونه یک دوبیتی از او:
اگر آری به سوی من گذاری
خوشا گر پا به چشمانم گذاری
ولی ترسم از این مقصد در این راه
ز مژگانم خلد در پات خاری
اولین شعر به گویش محلی دشتی نیز در قالب دوبیتی زیر به وی منسوب است:
مو ام میت تو دلم عشکت پنه بیت ( ترجمه: من می خواهم در دلم عشقت پنهان باشد )
چشام نامهرتم یهو او اش میت ( ترجمه: چشمهایم نمی گذاردم، بناگاه از آن آب می آید )
تش عشکت دل موش واتووندن ( ترجمه: آتش عشقت دل من را گداخته است )
نه او چش او دلن ری گپ شی ام میت ( ترجمه: نه آب چشم آب دلم است که روی گونه ها سرازیر می شود )