سیّد عبدالله، محمّد (منگلور ۱۹۰۶ـ لاهور ۱۹۸۶)
ادیب، فارسی پژوه و مصحح پاکستانی. در ۱۹۲۵ دانشنامۀ فوق لیسانس ادبیات فارسی، در ۱۹۳۳ فوق لیسانس ادبیات عرب و در ۱۹۳۵ از دانشگاه پنجاب لاهور دانشنامۀ دکتری زبان و ادب اردو گرفت. سپس به تدریس پرداخت و به سِمَت های استادیار (۱۹۴۰)، دانشیار (۱۹۴۵) و استادی زبان اردو (۱۹۵۳) رسید. در ۱۹۶۶ ریاست کالج علوم شرقی لاهور را عهده دار بود. از آثارش: ادبیات فارسی در میان هندوان، که محمداسلم خان آن را به فارسی ترجمه کرده است (تهران، ۱۳۷۱ش)؛ تصحیح فرهنگ نامۀ فارسی به اردوی نوادرالالفاظ علی خان آرزو؛ تصحیح و چاپ تذکرۀ مردم دیده (لاهور، ۱۳۳۹ش)؛ مجموعۀ مقالات فارسی زبان و ادب (لاهور، ۱۹۷۷).
ادیب، فارسی پژوه و مصحح پاکستانی. در ۱۹۲۵ دانشنامۀ فوق لیسانس ادبیات فارسی، در ۱۹۳۳ فوق لیسانس ادبیات عرب و در ۱۹۳۵ از دانشگاه پنجاب لاهور دانشنامۀ دکتری زبان و ادب اردو گرفت. سپس به تدریس پرداخت و به سِمَت های استادیار (۱۹۴۰)، دانشیار (۱۹۴۵) و استادی زبان اردو (۱۹۵۳) رسید. در ۱۹۶۶ ریاست کالج علوم شرقی لاهور را عهده دار بود. از آثارش: ادبیات فارسی در میان هندوان، که محمداسلم خان آن را به فارسی ترجمه کرده است (تهران، ۱۳۷۱ش)؛ تصحیح فرهنگ نامۀ فارسی به اردوی نوادرالالفاظ علی خان آرزو؛ تصحیح و چاپ تذکرۀ مردم دیده (لاهور، ۱۳۳۹ش)؛ مجموعۀ مقالات فارسی زبان و ادب (لاهور، ۱۹۷۷).