سید عباس مجتهد گراشی ( ۱۲۶۹ ه. ق – ۲۶ صفر ۱۳۴۹ ه. ق ) یا سید عباس معصومی گراشی که سید عباس لاری نیز نامیده شده است، از مجتهدان شیعه و از شاگردان میرزای شیرازی بود. او از سادات موسوی بود که نسبش از طریق سید ابراهیم مجاب و محمد بن موسی، به هفتمین امام شیعیان، موسی کاظم، می رسد. خاندان معصومی از جمله مهاجرانی بودند که از عراق به سرزمین بحرین کوچ کردند. این خاندان در زمان صفویه و با گسترش مذهب تشیع، به ایران مهاجرت کردند و در منطقهٔ لارستان ساکن شدند.
... [مشاهده متن کامل]
سید عباس در گراش به دنیا آمد. پدرش، سید محمد، شاگرد میرزای شیرازی بود و وکالت او را در گراش برعهده داشت. سید عباس کودکی خود را در گراش گذراند و در نوجوانی به همراه پدرش به نجف رفت و تحصیل در حوزهٔ علمیهٔ آن شهر را زیر نظر اساتیدی چون میرزای شیرازی و آخوند خراسانی آغاز کرد. او چهل سال به تحصیل علوم حوزوی پرداخت و در نهایت با دریافت درجهٔ اجتهاد به گراش بازگشت. سکونت او در گراش دیری نپایید و به دلیل مزاحمت هایی که از سوی برخی افراد بانفوذ لارستان برای او پیش آمد، گراش را ترک کرد و به نجف و سپس کرمانشاه رفت. سید عباس حدود دو دهه در کرمانشاه به تدریس پرداخت و همان جا درگذشت و دفن شد.
از میان کتاب هایی که سید عباس مجتهد گراشی در موضوعات مختلف علوم حوزوی نگاشته، تنها یک کتاب با عنوان محاسن الاخلاق به چاپ رسیده است. کتاب رسالهٔ عملیهٔ او نیز به صورت خطی موجود است. مدرسهٔ علمیهٔ گراش که سید عباس مجتهد در زمان سکونت در گراش، مدیریت آن را برعهده داشت، بعدها توسط نوه اش بازسازی و احیا شد.
ثبات سیاسی و امنیتی ایجاد شده در مناطق لارستان و بنادر، هم زمان با شروع حکومت خاندان دَهباشی گراشی بر آن مناطق در سال ۱۲۶۲ ه. ق، زمینهٔ فعالیت های فرهنگی و علمی را مهیا کرد. به طوری که در این دوره آثاری با موضوعات دینی توسط افرادی چون مولاقلی اخباری گراشی، حاج اسدالله دَهباشی، رستم خان گراشی و بعدها محمدجعفرخان مقتدرالممالک و شیخ علی رشتی در گراش پدید آمد. در سال ۱۲۸۴ ه. ق یکی از خیّران گراشی دورهٔ قاجار، ساخت مدرسهٔ علمیهٔ گراش را آغاز کرد و سپس به نجف رفت و از میرزای شیرازی درخواست کرد مجتهدی به گراش بفرستد. شیخ علی رشتی با معرفی میرزای شیرازی به گراش اعزام شد و در مدرسهٔ علمیه به تدریس پرداخت. حاج اسدالله نیز طلاب زیادی را به مدرسه فرستاد و ماهانه حقوق معینی به آن ها پرداخت. همچنین کتاب هایی از عراق خریداری کرد و به مدرسهٔ علمیهٔ گراش آورد. شیخ علی رشتی پنج سال در گراش بود و سپس به لار مهاجرت کرد. بعدها با استقرار سید عباس مجتهد در گراش، مدرسهٔ علمیه احیا شد و شخص او در مدت کوتاه حضورش در گراش، مدیریت این مدرسه را به عهده گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
سید عباس در گراش به دنیا آمد. پدرش، سید محمد، شاگرد میرزای شیرازی بود و وکالت او را در گراش برعهده داشت. سید عباس کودکی خود را در گراش گذراند و در نوجوانی به همراه پدرش به نجف رفت و تحصیل در حوزهٔ علمیهٔ آن شهر را زیر نظر اساتیدی چون میرزای شیرازی و آخوند خراسانی آغاز کرد. او چهل سال به تحصیل علوم حوزوی پرداخت و در نهایت با دریافت درجهٔ اجتهاد به گراش بازگشت. سکونت او در گراش دیری نپایید و به دلیل مزاحمت هایی که از سوی برخی افراد بانفوذ لارستان برای او پیش آمد، گراش را ترک کرد و به نجف و سپس کرمانشاه رفت. سید عباس حدود دو دهه در کرمانشاه به تدریس پرداخت و همان جا درگذشت و دفن شد.
از میان کتاب هایی که سید عباس مجتهد گراشی در موضوعات مختلف علوم حوزوی نگاشته، تنها یک کتاب با عنوان محاسن الاخلاق به چاپ رسیده است. کتاب رسالهٔ عملیهٔ او نیز به صورت خطی موجود است. مدرسهٔ علمیهٔ گراش که سید عباس مجتهد در زمان سکونت در گراش، مدیریت آن را برعهده داشت، بعدها توسط نوه اش بازسازی و احیا شد.
ثبات سیاسی و امنیتی ایجاد شده در مناطق لارستان و بنادر، هم زمان با شروع حکومت خاندان دَهباشی گراشی بر آن مناطق در سال ۱۲۶۲ ه. ق، زمینهٔ فعالیت های فرهنگی و علمی را مهیا کرد. به طوری که در این دوره آثاری با موضوعات دینی توسط افرادی چون مولاقلی اخباری گراشی، حاج اسدالله دَهباشی، رستم خان گراشی و بعدها محمدجعفرخان مقتدرالممالک و شیخ علی رشتی در گراش پدید آمد. در سال ۱۲۸۴ ه. ق یکی از خیّران گراشی دورهٔ قاجار، ساخت مدرسهٔ علمیهٔ گراش را آغاز کرد و سپس به نجف رفت و از میرزای شیرازی درخواست کرد مجتهدی به گراش بفرستد. شیخ علی رشتی با معرفی میرزای شیرازی به گراش اعزام شد و در مدرسهٔ علمیه به تدریس پرداخت. حاج اسدالله نیز طلاب زیادی را به مدرسه فرستاد و ماهانه حقوق معینی به آن ها پرداخت. همچنین کتاب هایی از عراق خریداری کرد و به مدرسهٔ علمیهٔ گراش آورد. شیخ علی رشتی پنج سال در گراش بود و سپس به لار مهاجرت کرد. بعدها با استقرار سید عباس مجتهد در گراش، مدرسهٔ علمیه احیا شد و شخص او در مدت کوتاه حضورش در گراش، مدیریت این مدرسه را به عهده گرفت.
