سید صائـغ

[ویکی اهل البیت] علی بن حسین عاملی مشهور به سید علی صائغ یکی از علمای بزرگ شیعه در جبل عامل بود این سید بزرگوار فقیهی محقق و محدثی وارد و مجتهدی کامل و معلمی صادق بود. سید علی یکی از اکابر شاگردان شهید ثانی است شهید اعلی الله مقامه این سید عالی مقام را خیلی دوست می داشت و به او اظهار علاقه زیاد می کرد شهید آرزو می نمود که خداوند متعال فرزند ذکوری به او دهد و آن فرزند پس از مرگش به خدمت این سید تربیت شود و این چنین نیز شد شهید عزیز در مسافرات بود و ماههای متمادی از خانواده خویش به دور، روزی فکری کرد و به نظرش رسید که حتما آقازاده متولد شده از فرسنگها فاصله (در عصری که نه وسیله تلفن و نه بی سیم بود خیلی مایل بود بداند خداوند به او چه فرزندی عنایت فرموده) به خود گفت چه بهتر تفألی به قرآن زنیم پس از مدتی همین که قرآن را باز نمود در ابتدای صفحه آیه شریفه و بشرناه بغلام حلیم فکر او را راحت نمود و او را حسن نامید و اگر فقیر زنده باشد با این حسن و فرزندان حسن و امثال حسن صحبتها دارد (هر چند حسن اصلی به کنار برادرش در عداد سید جوانان بهشتند و اینها شاگردان آنها هستند) کجا رفتم!!
سید صائغ سالها نزد امثال شهید ثانی و دیگر علمای جبل عامل تلمذ نمود و خود به مقام استادی رسید و شاگردانی مانند صاحب مدارک: سید محمد و صاحب معالم: شیخ حسن و... را ترتیب نموده به جهان تشیع تحویل داد آن جناب آثاری نیز به نام مجمع البیان در شرح ارشاد و کتابی در شرح شرایع محقق اول (ارشاد الاذهان را به رشته تحریر برد) سال دقیقی از وفات او به دست نمی آید علی الظاهر در اواخر قرن دهم در جزین وفات نموده است.