سید خلـف حـویزی

[ویکی اهل البیت] خلف بن عبد المطلب معروف به سید خلف یکی از اعلام مشهور قرن یازدهم در خوزستان است. سید دانشمندی محقق و نویسنده ای مدقق و شاعری ماهر بود. سالها در عراق و ایران از شاگردان مقدس بهره مند بود و با شیخ بها در بعض تألیفات و تحقیقات علمی برابری می کرد. این شخصیت علمی در عین حال حاکم حویزه (نزدیک بصره در خوزستان بود). هم به مردم والی و هم خلق را به سوی خدا هادی و قلمش در رضای خالق جاری. جد او و پدرش همگان اهل علم و فضل و کمال بودند. دودمانی سخی و بخشنده و ایثارگر، در عین حال که مستغلات زیاد داشتند، دیگران را به خود مقدم می داشتند. وی حاتم طائی خوزستان در سخاوت بود و همانند جدش حسین بن علی در شجاعت. اکثر عمر شریفش به مطالعه و تحقیق و تدریس و مخصوصا تألیف گذشت. آثار او دلالت بر احاطه دانش او دارد. مظهر الغرائب کتابی است مفصل در ده هزار بیت (شرح دعای عرفه امام حسین علیه السلام)، حق المبین در کلام و منطق، بلاغ المبین در احادیث قدسی، حق الیقین در سیر الی الله، نهج القویم در کلام مولی، فخر الشیعه در فضائل مولی، برهان الشیعه در اثبات امامت، سفینة النجاه در فضائل ائمه علیهم السلام، الکلام و خیر الکلام در اثبات امامت.