سید احمد مشهدی یا میر سید احمد ( درگذشت ۹۸۶ ه. ق ) از خوشنویسان زبردست خط نستعلیق در قرن دهم هجری است. او از سادات حسینی و اهل مشهد بود. پدرش در آستان حضرت رضا خدمت شمع ریزی داشت. سید احمد شاعر نیز بود که بعضی از اشعارش به خط خود او موجود است.
... [مشاهده متن کامل]
سید احمد مشهدی از سادات حسینی مشهد بود که برای تحصیل خط از مشهد به هرات رفت و به خدمت میر علی هروی رسید و جندی نگذشت که سرآمد شاگردان او شد. پس از تصرف کوتاه مدت هرات به دست شیبانی ها چون میرعلی را به بخارا کوچ دادند وی هم به دنبال استاد عازم آن دیار شد. می گویند پیاده تا بخارا راه پیمود و در آنجا نیز مدتی شاگردی استاد کرد.
وی پس از درگذشت استادش میر علی هروی چندی در کتابخانه عبدالعزیزخان ازبک به کتابت مشغول بود و پس از فوت وی به وطن برگشت. سید احمد چند سال نیز در دربار شاه طهماسب اول صفوی به کار کتابت و قطعه نویسی مشغول بود و همین طور پس از شاه طهماسب در دربار جانشین وی شاه اسماعیل دوم همین کار را ادامه داد که آوازه خوشنویسی او سبب شد او را به قزوین فرا خواند. سید احمد مشهدی پس از در گذشت شاه اسماعیل دوم به مازندران رفت و درهمانجا به سال ۹۸۶ بدرود حیات گفت.
از شاگردان وی می توان حسنعلی مشهدی، علیرضا مشهدی، محمدرحیم مشهدی، قانعی، محمد حسین تبریزی و قاضی احمد بن میرمنشی مؤلف کتاب «گلستان هنر» را می توان نام برد.
... [مشاهده متن کامل]
سید احمد مشهدی از سادات حسینی مشهد بود که برای تحصیل خط از مشهد به هرات رفت و به خدمت میر علی هروی رسید و جندی نگذشت که سرآمد شاگردان او شد. پس از تصرف کوتاه مدت هرات به دست شیبانی ها چون میرعلی را به بخارا کوچ دادند وی هم به دنبال استاد عازم آن دیار شد. می گویند پیاده تا بخارا راه پیمود و در آنجا نیز مدتی شاگردی استاد کرد.
وی پس از درگذشت استادش میر علی هروی چندی در کتابخانه عبدالعزیزخان ازبک به کتابت مشغول بود و پس از فوت وی به وطن برگشت. سید احمد چند سال نیز در دربار شاه طهماسب اول صفوی به کار کتابت و قطعه نویسی مشغول بود و همین طور پس از شاه طهماسب در دربار جانشین وی شاه اسماعیل دوم همین کار را ادامه داد که آوازه خوشنویسی او سبب شد او را به قزوین فرا خواند. سید احمد مشهدی پس از در گذشت شاه اسماعیل دوم به مازندران رفت و درهمانجا به سال ۹۸۶ بدرود حیات گفت.
از شاگردان وی می توان حسنعلی مشهدی، علیرضا مشهدی، محمدرحیم مشهدی، قانعی، محمد حسین تبریزی و قاضی احمد بن میرمنشی مؤلف کتاب «گلستان هنر» را می توان نام برد.
