سید ابوطالب مظفری ( زادهٔ ۱۳۴۴ در ولسوالی خاص ارزگان ) شاعر و نویسنده و منتقد ادبی اهل افغانستان است. او از پیشگامان «ادبیات مقاومت» ( در برابر تهاجم نظامی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ) است؛ این جریان ادبی از سوی شاعران و نویسندگان افغانستانی در ایران به راه انداخته شد. [ ۱] مظفری از اندوهگین ترین و ناله مندترین شاعران افغانستانی است. [ ۲]
مظفری در سال ۱۳۴۴ خورشیدی در روستای باغچار ولسوالی خاص ارزگان ولایت ارزگان در خانواده ای از قوم هزاره دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در همین روستا به پایان برد و در کنار آن، تحصیلات حوزوی را هم در آن جا آغاز کرد. پس از تهاجم نظامی شوروی به افغانستان، در سال ۱۳۵۹ ( خورشیدی ) به اجبار به کویته پاکستان آواره شد و سپس به ایران رفت. در سال ۱۳۶۱ ( خورشیدی ) در حوزه علمیه خراسان در مشهد پذیرفته شد و ادامه تحصیل داد. وی اکنون در همین شهر زندگی می کند.
زمانی که طلبه بود، شاعری را با استعداد ذاتی و کشش درونی آغاز کرد و در سال ۱۳۶۴ نخستین شعر خود را سرود. به گفتهٔ خودش «دورانی که شعر را آغاز کرد، دوره انقلاب و جنگ بود؛ دورانی که احساس و عاطفه در آن بیشتر حکومت می کرد». از سوی دیگر، از محیط آمادهٔ ایران بهره ور شد. مظفری در این باره می گوید:
ما در ایران محیط هایی داشتیم، از جمله حوزه هنری در مشهد محلی بود که شعرمان را می خواندیم و نقد می شد یا انجمن شاعران مهاجر. در مشهد محیطی بود که من گهگاهی در آنجا می رفتم و به نوعی با شعر و شاعران آشنا شدم. می شود آن ها را مؤثر دانست؛ ولی قبل از این که من وارد آن جاها شوم، راه های طولانی را خودم در وادی شعر رفته بوده بودم و این برمی گردد به مطالعات شخصی و آموزش هایی که خودم طی کرده بودم. فرد خاصی را نمی توانم نام ببرم که از این جهت بر من حقی داشته باشد.
مظفری با شماری از شاعران در حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی مشهد گرد هم می آمد و شعر می خواندند.
نخستین مجموعه شعر ابوطالب مظفری با نام سوگنامه بلخ در سال ۱۳۷۱ توسط انتشارات حوزه هنری به چاپ رسید. [ ۳]
دغدغه های اصلی مظفری در شعرهایش را موارد زیر تشکیل می دهد:[ ۳]
• باورهای مذهبی، همراه با نقد؛
• اوضاع سیاسی و اجتماعی؛
• آوارگی ها؛
• تغزل ها؛
• مسائل شخصی و خانوادگی.
• مجموعه شعر سوگنامهٔ بلخ، سال چاپ: ۱۳۷۱، تهران، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی[ ۴]
• شعر مقاومت افغانستان، گردآوری شاعران پایداری افغانستان، سال چاپ: ۱۳۷۲، تهران، ایران
• مجموعه گزیدهٔ ۴۲ گزیدهٔ ادبیات معاصر، ۱۳۷۸، تهران، ایران
• کتاب پژوهشی ادبی، پایتخت پریان، مجموعه سروده های ۱۵۰ شاعر فارسی زبان افغانستان، ۱۳۹۴[ ۵]
• مجموعه شعر عقاب چگونه می میرد، [ ۳] ناشر: خانهٔ ادبیات افغانستان، انتشارات تاک.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمظفری در سال ۱۳۴۴ خورشیدی در روستای باغچار ولسوالی خاص ارزگان ولایت ارزگان در خانواده ای از قوم هزاره دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در همین روستا به پایان برد و در کنار آن، تحصیلات حوزوی را هم در آن جا آغاز کرد. پس از تهاجم نظامی شوروی به افغانستان، در سال ۱۳۵۹ ( خورشیدی ) به اجبار به کویته پاکستان آواره شد و سپس به ایران رفت. در سال ۱۳۶۱ ( خورشیدی ) در حوزه علمیه خراسان در مشهد پذیرفته شد و ادامه تحصیل داد. وی اکنون در همین شهر زندگی می کند.
زمانی که طلبه بود، شاعری را با استعداد ذاتی و کشش درونی آغاز کرد و در سال ۱۳۶۴ نخستین شعر خود را سرود. به گفتهٔ خودش «دورانی که شعر را آغاز کرد، دوره انقلاب و جنگ بود؛ دورانی که احساس و عاطفه در آن بیشتر حکومت می کرد». از سوی دیگر، از محیط آمادهٔ ایران بهره ور شد. مظفری در این باره می گوید:
ما در ایران محیط هایی داشتیم، از جمله حوزه هنری در مشهد محلی بود که شعرمان را می خواندیم و نقد می شد یا انجمن شاعران مهاجر. در مشهد محیطی بود که من گهگاهی در آنجا می رفتم و به نوعی با شعر و شاعران آشنا شدم. می شود آن ها را مؤثر دانست؛ ولی قبل از این که من وارد آن جاها شوم، راه های طولانی را خودم در وادی شعر رفته بوده بودم و این برمی گردد به مطالعات شخصی و آموزش هایی که خودم طی کرده بودم. فرد خاصی را نمی توانم نام ببرم که از این جهت بر من حقی داشته باشد.
مظفری با شماری از شاعران در حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی مشهد گرد هم می آمد و شعر می خواندند.
نخستین مجموعه شعر ابوطالب مظفری با نام سوگنامه بلخ در سال ۱۳۷۱ توسط انتشارات حوزه هنری به چاپ رسید. [ ۳]
دغدغه های اصلی مظفری در شعرهایش را موارد زیر تشکیل می دهد:[ ۳]
• باورهای مذهبی، همراه با نقد؛
• اوضاع سیاسی و اجتماعی؛
• آوارگی ها؛
• تغزل ها؛
• مسائل شخصی و خانوادگی.
• مجموعه شعر سوگنامهٔ بلخ، سال چاپ: ۱۳۷۱، تهران، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی[ ۴]
• شعر مقاومت افغانستان، گردآوری شاعران پایداری افغانستان، سال چاپ: ۱۳۷۲، تهران، ایران
• مجموعه گزیدهٔ ۴۲ گزیدهٔ ادبیات معاصر، ۱۳۷۸، تهران، ایران
• کتاب پژوهشی ادبی، پایتخت پریان، مجموعه سروده های ۱۵۰ شاعر فارسی زبان افغانستان، ۱۳۹۴[ ۵]
• مجموعه شعر عقاب چگونه می میرد، [ ۳] ناشر: خانهٔ ادبیات افغانستان، انتشارات تاک.
wiki: سید ابوطالب مظفری