سید ابوالحسن آل رسول معروف به شمس آبادی مازندرانی ( ۱۲۸۶–۱۸ فروردین ۱۳۵۵ ) روحانی و وکیل ایرانی بود.
سید ابوالحسن آل رسول فرزند محمد ابراهیم موسوی شمس آبادی مازندرانی از روحانیون اصفهان و وکیل سیدابوالقاسم خوئی بود. جدش سید محمد لاریجانی فرزند سید عبدالله مازندرانی که دارای چهل فرزند و همه از اعیان و اشراف و مالکین مزرعه لاریجان بوده اند که از آمل به اصفهان عزیمت کرده بود. وی داماد علی مشکوة سده ای استاد سید روح الله خمینی از مجتهدین بنام اصفهان بود که در مسجد سرپل محله خوزان خمینی شهر اقامه نماز می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
شمس آبادی بعد از بازگشت از نجف در فعالیت هایی از قبیل کمک به ایتام و مستمندان شرکت و در تأسیس و گسترش مؤسسات خیریه، نظیر انجمن مددکاری امام زمان، بنای حسینیه اصفهانی ها در مشهد و کربلا و آموزشگاه نابینایان ابابصیر نقش داشت.
درگیری گروه های مذهبی در اصفهان ریشهٔ بسیار طولانی داشت، اما همزمان با سیاسی شدن جامعه و حوزه های علمیه این اختلاف بیشتر نمودار شد. یکی از مسائل مهم روحانیت اصفهان در تاریخ معاصر، اختلاف علما بود که در دو جناح بودند؛ عده ای طرفدار حاج آقا رحیم ارباب و دسته ای دیگر طرفدار آقایان مرتضی شمس اردکانی، سید محمدعلی موحد ابطحی و شمس آبادی بودند. این تضاد به ویژه بعد از کودتای ۲۸ مرداد بیشتر نمایان شد.
علمای حوزه علمیه اصفهان بیشتر متمایل به حوزه علمیه نجف بودند و تحت تأثیر سید ابوالقاسم خویی، در مسائل سیاسی کمتر دخالت می کردند؛ اما علمای حوزه علمیه نجف آباد به حوزه علمیه قم تمایل داشتند و تحت تأثیر اندیشه های روح الله خمینی و حسینعلی منتظری بودند. از بزرگان اصفهان؛ شمس آبادی، سید حسین خادمی، علی قدیری کفرانی، عبدالجواد سدهی، فیاضی و عباسعلی ادیب اعتقاد داشتند که نظرات خویی اولویت بر نظرات خمینی است و تقلید از او را سفارش می کردند.
شمس آبادی یک روز پس از بازگشت از سفر حج در سپیده دم ۱۸ فروردین ۱۳۵۵ خورشیدی در راهِ رفتن به مسجد جهت اقامه نماز جماعت، توسط گروه منتسب به سید مهدی هاشمی ربوده شد و به قتل رسید. جسد او بعدها در اطراف اصفهان در شهر درچه کشف شد و در آن محل مسجدی به نام او نامگذاری گردید. او در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شده است.
سید ابوالحسن آل رسول فرزند محمد ابراهیم موسوی شمس آبادی مازندرانی از روحانیون اصفهان و وکیل سیدابوالقاسم خوئی بود. جدش سید محمد لاریجانی فرزند سید عبدالله مازندرانی که دارای چهل فرزند و همه از اعیان و اشراف و مالکین مزرعه لاریجان بوده اند که از آمل به اصفهان عزیمت کرده بود. وی داماد علی مشکوة سده ای استاد سید روح الله خمینی از مجتهدین بنام اصفهان بود که در مسجد سرپل محله خوزان خمینی شهر اقامه نماز می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
شمس آبادی بعد از بازگشت از نجف در فعالیت هایی از قبیل کمک به ایتام و مستمندان شرکت و در تأسیس و گسترش مؤسسات خیریه، نظیر انجمن مددکاری امام زمان، بنای حسینیه اصفهانی ها در مشهد و کربلا و آموزشگاه نابینایان ابابصیر نقش داشت.
درگیری گروه های مذهبی در اصفهان ریشهٔ بسیار طولانی داشت، اما همزمان با سیاسی شدن جامعه و حوزه های علمیه این اختلاف بیشتر نمودار شد. یکی از مسائل مهم روحانیت اصفهان در تاریخ معاصر، اختلاف علما بود که در دو جناح بودند؛ عده ای طرفدار حاج آقا رحیم ارباب و دسته ای دیگر طرفدار آقایان مرتضی شمس اردکانی، سید محمدعلی موحد ابطحی و شمس آبادی بودند. این تضاد به ویژه بعد از کودتای ۲۸ مرداد بیشتر نمایان شد.
علمای حوزه علمیه اصفهان بیشتر متمایل به حوزه علمیه نجف بودند و تحت تأثیر سید ابوالقاسم خویی، در مسائل سیاسی کمتر دخالت می کردند؛ اما علمای حوزه علمیه نجف آباد به حوزه علمیه قم تمایل داشتند و تحت تأثیر اندیشه های روح الله خمینی و حسینعلی منتظری بودند. از بزرگان اصفهان؛ شمس آبادی، سید حسین خادمی، علی قدیری کفرانی، عبدالجواد سدهی، فیاضی و عباسعلی ادیب اعتقاد داشتند که نظرات خویی اولویت بر نظرات خمینی است و تقلید از او را سفارش می کردند.
شمس آبادی یک روز پس از بازگشت از سفر حج در سپیده دم ۱۸ فروردین ۱۳۵۵ خورشیدی در راهِ رفتن به مسجد جهت اقامه نماز جماعت، توسط گروه منتسب به سید مهدی هاشمی ربوده شد و به قتل رسید. جسد او بعدها در اطراف اصفهان در شهر درچه کشف شد و در آن محل مسجدی به نام او نامگذاری گردید. او در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شده است.
