[ویکی اهل البیت] در سال (1297 ه.ق) در دیار عالم پرور استهبانات، در خانواده ای جلیل القدر از سادات محترم، کودکی دیده به جهان گشود. وی با خنده های کودکانه خود، زندگی را بر پدر و مادر شیرین نمود. او ابراهیم نام گرفت و در آغوش گرم پدر و مادری اهل تقوا، ولایت، زهد و پاکدامنی پرورش یافت.
او که از هوش و ذکاوت بسیاری برخوردار بود، قبل از سپری شدن شش سال از بهار عمرش، قرآن را نزد پدرش و نیز مکتب خانه محل زندگی خود، فراگرفت و پدر به پرورش فرزندش همت گماشت. سید ابراهیم، تقوا، پاکدامنی، صفا، صمیمیت، خلوص نیت، شور معنویت، آزادگی، مناعت، زهد، قناعت، پشتکار، استقامت و سایر فضائل اخلاقی را از محضر پدر الهام گرفت.
سید ابراهیم پس از اتمام دروس مکتب خانه، در مدرسه پررونق استهبانات، نزد بزرگان آن دیار به آموختن علوم و معارف دینی همت گماشت و در خرد سالی درخشید و گوی سبقت را از هم درسان ربود. هم مباحثه ی سید ابراهیم، مرحوم شیخ عبدالمولی استهباناتی اخباری (متوفای 1340 ه.ق) که فاضلی جلیل القدر و دارای تألیفات فراوان، از جمله «زاد المسافرین» در طب است می گوید:
من در راه بازگشت از مدرسه به خانه، سید ابراهیم کوچک را بر روی دوشم سوار کردم؛ تا هم زحمت پیاده روی او را نیازرد و هم، درس استاد را در طول راه برایم تقریر نماید وی باتلاش فراوان و خستگی ناپذیر، دروس مقدماتی و سطح را در آن حوزه به پایان رسانید. و برای ادامه تحصیلات عازم شیراز شد.
صفات انسانی، که بذر آن ها توسط خانواده و محیط شهر در روح سید ابراهیم پاشیده شده بود؛ به تدریج ظاهر گردید و با رایحه دلکش خود، نظر صاحبدلان را به خود جلب نمود. او سال ها از محضر دانشوران و استادان بزرگ شیراز استفاده نمود. استادان سید ابراهیم در شیراز عبارتند از:
==مهاجرت ابراهیم به نجف اشرف
سید ابراهیم که شوق فتح قله های رفیع دانش ها و معارف الاهی را در سر می پروراند، شیراز را برای جولان، عرصه ای تنگ یافت و در جستجوی سرچشمه دانش ها در سال (1324 ه.ق) هجرت نمود و در جوار حرم ملکوتی مولای متقیان رحل اقامت افکند. او از محضر بزرگان آن حوزه مقدسه استفاده کرد و جان خود را از سرچشمه علوم الاهی سیراب ساخت.
او که از هوش و ذکاوت بسیاری برخوردار بود، قبل از سپری شدن شش سال از بهار عمرش، قرآن را نزد پدرش و نیز مکتب خانه محل زندگی خود، فراگرفت و پدر به پرورش فرزندش همت گماشت. سید ابراهیم، تقوا، پاکدامنی، صفا، صمیمیت، خلوص نیت، شور معنویت، آزادگی، مناعت، زهد، قناعت، پشتکار، استقامت و سایر فضائل اخلاقی را از محضر پدر الهام گرفت.
سید ابراهیم پس از اتمام دروس مکتب خانه، در مدرسه پررونق استهبانات، نزد بزرگان آن دیار به آموختن علوم و معارف دینی همت گماشت و در خرد سالی درخشید و گوی سبقت را از هم درسان ربود. هم مباحثه ی سید ابراهیم، مرحوم شیخ عبدالمولی استهباناتی اخباری (متوفای 1340 ه.ق) که فاضلی جلیل القدر و دارای تألیفات فراوان، از جمله «زاد المسافرین» در طب است می گوید:
من در راه بازگشت از مدرسه به خانه، سید ابراهیم کوچک را بر روی دوشم سوار کردم؛ تا هم زحمت پیاده روی او را نیازرد و هم، درس استاد را در طول راه برایم تقریر نماید وی باتلاش فراوان و خستگی ناپذیر، دروس مقدماتی و سطح را در آن حوزه به پایان رسانید. و برای ادامه تحصیلات عازم شیراز شد.
صفات انسانی، که بذر آن ها توسط خانواده و محیط شهر در روح سید ابراهیم پاشیده شده بود؛ به تدریج ظاهر گردید و با رایحه دلکش خود، نظر صاحبدلان را به خود جلب نمود. او سال ها از محضر دانشوران و استادان بزرگ شیراز استفاده نمود. استادان سید ابراهیم در شیراز عبارتند از:
==مهاجرت ابراهیم به نجف اشرف
سید ابراهیم که شوق فتح قله های رفیع دانش ها و معارف الاهی را در سر می پروراند، شیراز را برای جولان، عرصه ای تنگ یافت و در جستجوی سرچشمه دانش ها در سال (1324 ه.ق) هجرت نمود و در جوار حرم ملکوتی مولای متقیان رحل اقامت افکند. او از محضر بزرگان آن حوزه مقدسه استفاده کرد و جان خود را از سرچشمه علوم الاهی سیراب ساخت.
wikiahlb: سید_ابراهیم_حسینی
[ویکی فقه] سیدابراهیم حسینی (ابهام زدایی). سیدابراهیم حسینی ممکن اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • سیدابراهیم حسینی مقدس سبزواری اصفهانی، از علما و فضلای ساکن اصفهان در قرن سیزده هجری • سیدابراهیم حسینی استهباناتی شیرازی، از علمای شیعه قرن چهاردهم هجری قمری• سیدابراهیم حسینی بیرجندی اصفهانی، از فضلای قرن دوازدهم هجری در اصفهان• سیدابراهیم حسینی خوراسکانی اصفهانی، از نویسندگان کتب در قرن یازدهم هجری
...
...
wikifeqh: ابراهیم_حسینی