سیتروئن دی اس

سیتروئن دی اس ( به فرانسوی: Citroën DS; تلفظ فرانسوی:  ​ ) یک خودروی تشریفاتی موتور وسط جلو، چرخ محرک جلو است که توسط سیتروئن از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵ در قالب های فست بک/سدان، واگن/استیت، و بدنه کانورتیبل در سه سری یک نسل تولید و به بازار عرضه شد.
دی اس که با یک نوع ارزان تر، سیتروئن آی دی به بازار عرضه شد، به خاطر طراحی بدنه آیرودینامیک و آینده نگرش معروف بود. فناوری غیرمتعارف، عجیب و غریب و نوآورانه، و استانداردهای جدیدی را در کیفیت سواری، هندلینگ و ترمز تعیین کرد، [ ۳] به دلیل اینکه هر دو نخستین خودروی تولید انبوه مجهز به سامانه تعلیق هیدروپنوماتیک و همچنین ترمزهای دیسکی هستند. [ ۴] سری ۳ ۱۹۶۷ همچنین چراغ های جلو جهت دار را به یک خودروی تولید انبوه معرفی کرد. [ nb ۱]
مجسمه ساز و طراح صنعتی ایتالیایی فلامینیو برتونی و مهندس هوانوردی فرانسوی آندره لوفور این خودرو را طراحی و مهندسی کردند و پل ماگز سیستم تعلیق خود تراز هیدروپنوماتیک را توسعه داد. رابرت اوپرون فیس لیفت سری ۳ را در سال ۱۹۶۷ طراحی کرد. سیتروئن ۱٬۴۵۵٬۷۴۶ نمونه در شش کشور ساخت که از این تعداد ۱٬۳۳۰٬۷۵۵ در کارخانه اصلی سیتروئن پاریس Quai de Javel ( اکنون Quai André - Citroën ) تولید شد. [ ۵]
در ترکیب با دیفرانسیل جلو ثابت شده سیتروئن، DS تقریباً در کل تولید ۲۰ ‑ خود به صورت رقابتی در مسابقات رالی مورد استفاده قرار گرفت و در اوایل سال ۱۹۵۹ و در اواخر سال ۱۹۷۴ به چندین پیروزی بزرگ دست یافت. این خودرو در نظرسنجی خودروی قرن در سال ۱۹۹۹ که تاثیرگذارترین طراحی های خودروی جهان را به رسمیت می شناخت، سوم شد و توسط مجله Classic & amp; Sports Car به عنوان زیباترین خودروی تمام دوران انتخاب شد. [ ۶]
نام DS و ID در زبان فرانسوی جناس هستند. "DS" دقیقاً مانند déesse تلفظ می شود، ت. ت.   'goddess' الهه ' ، درحالی که "ID" به صورت idée ( "ایده" ) تلفظ می شود.