سیاه درون

لغت نامه دهخدا

سیاه درون. [ دَ ] ( ص مرکب ) کنایه از عاصی و گنهکار و ظالم و سنگدل. ( آنندراج ) :
زآن پیشتر که جامه جانت شود سیاه
از مردم سیاه درون اجتناب کن.
صائب.

فرهنگ فارسی

کنایه از عاصی و گنهکار و ظالم و سنگدل

فرهنگ عمید

بدطینت، بداندیش.

پیشنهاد کاربران

بپرس