سیاه تلو
/siyAhtalu/
لغت نامه دهخدا
سیاه تلو. [ ت َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان استرآباد بخش مرکزی شهرستان گرگان. دارای 450 تن سکنه. آب آن از رودخانه جورولی و قنات. محصول آنجا برنج ، غلات ، توتون و سیگار است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).
فرهنگ فارسی
دهی است از دهستان استر آباد بخش مرکزی شهرستان گرگان
فرهنگ عمید
دانشنامه عمومی
سیاه تَلو از درختان بومی ایران است.
سیاه تلو را در نور و گرگان «سیاه تلی» می نامند؛ در منطقه وسیعی از گیلان، «قره تیکان»، «بورتیکان»، «چنگل» صدایش می کنند، در طوالش آنرا به نام «سیه بور» و در درفک «یله بور»، در گرگان و مازندران «اسکم تلی»، در رودبار «گربه بور» می خوانند. در زبان عربی هم صامور، الشبه نامیده می شود.
در بعضی منابع روایت شده است که تاج خارداری که پیش از به صلیب ( چلیپا ) کشیدن بر سر عیسی گذاشته بودند از گیاه سیاه تلو بوده است. نام لاتین این گیاه ( paliurus spina - christi ) از همین روایات آمده است.
درختچه یا درختی است کوچک، خاردار و خزان کننده که بلندی سیاه تلو معمولاً ۲ تا ۳ متر هم می رسد. ساقه آن خاردار و منشعب است. خارها در کناره برگها یکی به صورت راست ( قائم ) و دیگری خمیده قرار گرفته اند. برگهای سیاه تلو بیضی شکل و نوک تیز با کناره های صاف هستند. در انتهای دُمبرگ زائده ای کوچک و برگ مانند به نام گوشوارک قرار دارد.
گلها زردرنگ و در گل آذین خوشه جای دارند و در بهار؛ از اواسط فروردین تا اواخر اردیبهشت می شکفند. میوه آن کروی شکل و به رنگ سبز مایل به زرد است که در پاییز قهوه ای می شوند. درون هر میوه یک دانه وجود دارد.
بومی جنوب اروپا، شمال آفریقا و منطقه مدیترانه تا جنوب غربی آسیا، ایران، تاجیکستان و شمال چین است. در ایران از اَرَسباران و دامنه های جنگلی کوه های البرز تا گرگان و در آذربایجان و غرب کشور در کوه های زاگرس تا فارس می روید. . در بعضی نواحی نیز به عنوان زینت ویا به منظور جلوگیری از دخول چهارپایان در مزارع، در حاشیه این اماکن کاشته می شود.
از طریق بذر و قلمه تکثیر می شود.
سیاه تلو را به صورت گیاه زینتی در باغها و گاهی برای پرچین ( دیواره گیاهی ) در حاشیه کشتزارها می کارند.
این گیاه از قدیم الایام مورد شناسایی مردم بوده و از آن تحت نام های rhamnos, paliurus استفاده های درمانی بعمل می آمده است. سابقاً به عنوان قابض، مقوی، مدر، ضد نزله مصرف می شده است. ریشه و برگ این گیاه جهت رفع بیماری های نزله و اسهال به کار می رفته است. میوه گیاه به طوری که در کتب علمی و داروئی جدید منعکس است دارای اثر مدر و دفع کننده اسید اوریک خون و اوره است؛ و از آن می توان جهت کاهش کلسترول خون نیز استفاده به عمل آورد. در رفع رسوبات اداری مؤثر واقع می شود. بعلاوه مصرف آن باعث پایین آمدن فشار خون می گردد. برای کاهش قند خون و دیابت مفید دانسته شده است.
سیاه تلو را در نور و گرگان «سیاه تلی» می نامند؛ در منطقه وسیعی از گیلان، «قره تیکان»، «بورتیکان»، «چنگل» صدایش می کنند، در طوالش آنرا به نام «سیه بور» و در درفک «یله بور»، در گرگان و مازندران «اسکم تلی»، در رودبار «گربه بور» می خوانند. در زبان عربی هم صامور، الشبه نامیده می شود.
در بعضی منابع روایت شده است که تاج خارداری که پیش از به صلیب ( چلیپا ) کشیدن بر سر عیسی گذاشته بودند از گیاه سیاه تلو بوده است. نام لاتین این گیاه ( paliurus spina - christi ) از همین روایات آمده است.
درختچه یا درختی است کوچک، خاردار و خزان کننده که بلندی سیاه تلو معمولاً ۲ تا ۳ متر هم می رسد. ساقه آن خاردار و منشعب است. خارها در کناره برگها یکی به صورت راست ( قائم ) و دیگری خمیده قرار گرفته اند. برگهای سیاه تلو بیضی شکل و نوک تیز با کناره های صاف هستند. در انتهای دُمبرگ زائده ای کوچک و برگ مانند به نام گوشوارک قرار دارد.
گلها زردرنگ و در گل آذین خوشه جای دارند و در بهار؛ از اواسط فروردین تا اواخر اردیبهشت می شکفند. میوه آن کروی شکل و به رنگ سبز مایل به زرد است که در پاییز قهوه ای می شوند. درون هر میوه یک دانه وجود دارد.
بومی جنوب اروپا، شمال آفریقا و منطقه مدیترانه تا جنوب غربی آسیا، ایران، تاجیکستان و شمال چین است. در ایران از اَرَسباران و دامنه های جنگلی کوه های البرز تا گرگان و در آذربایجان و غرب کشور در کوه های زاگرس تا فارس می روید. . در بعضی نواحی نیز به عنوان زینت ویا به منظور جلوگیری از دخول چهارپایان در مزارع، در حاشیه این اماکن کاشته می شود.
از طریق بذر و قلمه تکثیر می شود.
سیاه تلو را به صورت گیاه زینتی در باغها و گاهی برای پرچین ( دیواره گیاهی ) در حاشیه کشتزارها می کارند.
این گیاه از قدیم الایام مورد شناسایی مردم بوده و از آن تحت نام های rhamnos, paliurus استفاده های درمانی بعمل می آمده است. سابقاً به عنوان قابض، مقوی، مدر، ضد نزله مصرف می شده است. ریشه و برگ این گیاه جهت رفع بیماری های نزله و اسهال به کار می رفته است. میوه گیاه به طوری که در کتب علمی و داروئی جدید منعکس است دارای اثر مدر و دفع کننده اسید اوریک خون و اوره است؛ و از آن می توان جهت کاهش کلسترول خون نیز استفاده به عمل آورد. در رفع رسوبات اداری مؤثر واقع می شود. بعلاوه مصرف آن باعث پایین آمدن فشار خون می گردد. برای کاهش قند خون و دیابت مفید دانسته شده است.
wiki: سیاه تلو
سیاه تلو (سرده). سیاه تلو ( نام علمی: Paliurus ) نام یک سرده از تیره عنابیان است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفwiki: سیاه تلو (سرده)
دانشنامه آزاد فارسی
درختچه ای با نام علمی Paliurus spina-christi متعلق به تیرۀ عناب. این گیاه، درختچه ای راست، با شاخه های فراوان و خاکستری یا قرمز شوند، کرک های قهوه ای شونده و خارهای گوشواره ای و سرعصائی، برگ های تخم مرغی مورب نوکدار، گل های سبزشونده ـ زرد و میوه هایی با بال موّاج می باشد. این درختچه در نواحی شمال شرق، شمال، شمال غرب و تهران می روید. در زبان های اروپایی این گیاه همان خار مسیح می باشد.
wikijoo: سیاه_تلو
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید