( سیاه آل ) سیاه آل. ( اِ مرکب ) ( درخت آل ) این گونه درخت در سراسر جنگلهای کرانه دریای مازندران میروید. آنرا در کجور و کلارستاق آل ، در گیلان سیاه آل ، سال و سل ، در رامسر سهال ، در طوالش چوه و در منجیل و درفک سیالف میخوانند. ( جنگل شناسی ساعی ج 2 صص 259 - 260 ).
فرهنگ فارسی
درختی است از تیره زغال اخته ها که در جنگلهای شمالی ایران فراوان است . برخی از گونه های این درخت به صورت درختچه نیز در می آید . میوه اش از زغال اخته کروی است و شباهت کامل با زغال اخته دارد . غالبا آن را به همان نام میخوانند آل سیاه آل سعال سال سل سهال چوه سیاه لف .
فرهنگ عمید
از درختان جنگلی ایران با میوۀ بیضی شکل قرمزرنگ، ال، آل، سال، سل.
