فرایند سیانید شدن طلا ( فرایند سیانید یا فرایند مک آرتور - فورست ) نوعی تکنیک هیدرومتالورژی برای استخراج طلا از سنگ معدن با خلوص پایین است. این روش با تبدیل طلا به کمپلکس شیمیایی طلا که در آب محلول است صورت می پذیرد. این فرایند رایج ترین روش برای استخراج طلا است که از روش لیچینگ ( استخراج مایع - جامد ) در آن استفاده می شود.
تولید معرف های شیمیایی برای فرایند بازیابی طلا، مس، روی و نقره از مواد معدنی، ۱۳ درصد از استفاده های جهانی را از سیانید شدن را تشکیل می دهد و ۸۷ درصد باقی مانده از مصرف سیانید در دیگر فرایندهای صنعتی مانند صنعت پلاستیک، مواد چسبنده، آفت کش ها استفاده می شود. به علت ذات سمی سیانید این فرایند ممکن است در بسیاری از کشورها بحث برانگیز باشد و در تعداد کمی از کشورها ممنوع است.
در سال ۱۷۸۳ کارل ویلهلم شیله کشف کرد که طلا در محلول های آبی سیانید حل می شود. با توجه به تحقیقات مایکل فارادی، السنر، بگراتیون مشخص شد که با توجه استکیومتری ماده حل شونده هر اتم طلا به دو یون سیانید نیاز دارد.
گسترش استخراج طلا در دههٔ ۸۰ میلادی در آفریفای جنونی شروع به کاهش یافتن کرد. مواد ته نشین شدهٔ پیدا شده حاوی مقادیر زیادی از پیریت بود و با استفاده از روش و تکنیک های شیمیایی موجود در آن زمان تونایی استخراج طلا از آن مادهٔ شیمیایی وجود نداشت. جان استوارت مک آرتور به همراهی دکتر رابرت و دکتر ویلیام فورست که برای کمپانی چارلز تنانت در اسکاتلند کار می کردند، روشی برای استخراج طلا از سنگ معدن را گسترش دادند. روش های متعددی در آن سال برای ته نشین کردن سنگ معدن خرد شده در محلول سیانید برای به دست آوردن طلا با خلوص ۹۶ درصد ثبت شد. این فرایند ابتدا در سال ۱۸۹۰ در آفریقای جنوبی مورد استفاده قرار گرفت و علی رغم ناقصی ها در انجام فرایند باعث ایجاد موجی از سرمایه گذاری ها در هنگام بازگشایی معادن طلا شد.
در سال ۱۸۹۱ داروسازی به نام گیلبرت پیتون فرایند را در معدن خود در یوتا بهبود داد و به عنوان اولین مرکز صنعتی در آمریکا که موفق به استخراج طلا از روش سیانید شدن مطرح شد. در سال ۱۸۹۶ مشخص شد که استفاده از اکسیژن برای پیش رفتن فرایند الزامی است. مک آرتور قبلاً به این مورد شک کرده بود که بعد مشخص شد که هیدروژن پراکسید یک فاز میانه در فرایند تشکیل می دهد که مشکل را تشریح کرد. در سال ۱۹۰۰ متالورژیست آمریکایی چارلز واشینگتن مریل و مهندس همراه او توماس بنت کرو فرایند تصفیه ( leach ) سیانید شدن را با استفاده از مکش و خاک روی بهبود دادند. این فرایند به عنوان فرایند مریل - کرو شناخته می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتولید معرف های شیمیایی برای فرایند بازیابی طلا، مس، روی و نقره از مواد معدنی، ۱۳ درصد از استفاده های جهانی را از سیانید شدن را تشکیل می دهد و ۸۷ درصد باقی مانده از مصرف سیانید در دیگر فرایندهای صنعتی مانند صنعت پلاستیک، مواد چسبنده، آفت کش ها استفاده می شود. به علت ذات سمی سیانید این فرایند ممکن است در بسیاری از کشورها بحث برانگیز باشد و در تعداد کمی از کشورها ممنوع است.
در سال ۱۷۸۳ کارل ویلهلم شیله کشف کرد که طلا در محلول های آبی سیانید حل می شود. با توجه به تحقیقات مایکل فارادی، السنر، بگراتیون مشخص شد که با توجه استکیومتری ماده حل شونده هر اتم طلا به دو یون سیانید نیاز دارد.
گسترش استخراج طلا در دههٔ ۸۰ میلادی در آفریفای جنونی شروع به کاهش یافتن کرد. مواد ته نشین شدهٔ پیدا شده حاوی مقادیر زیادی از پیریت بود و با استفاده از روش و تکنیک های شیمیایی موجود در آن زمان تونایی استخراج طلا از آن مادهٔ شیمیایی وجود نداشت. جان استوارت مک آرتور به همراهی دکتر رابرت و دکتر ویلیام فورست که برای کمپانی چارلز تنانت در اسکاتلند کار می کردند، روشی برای استخراج طلا از سنگ معدن را گسترش دادند. روش های متعددی در آن سال برای ته نشین کردن سنگ معدن خرد شده در محلول سیانید برای به دست آوردن طلا با خلوص ۹۶ درصد ثبت شد. این فرایند ابتدا در سال ۱۸۹۰ در آفریقای جنوبی مورد استفاده قرار گرفت و علی رغم ناقصی ها در انجام فرایند باعث ایجاد موجی از سرمایه گذاری ها در هنگام بازگشایی معادن طلا شد.
در سال ۱۸۹۱ داروسازی به نام گیلبرت پیتون فرایند را در معدن خود در یوتا بهبود داد و به عنوان اولین مرکز صنعتی در آمریکا که موفق به استخراج طلا از روش سیانید شدن مطرح شد. در سال ۱۸۹۶ مشخص شد که استفاده از اکسیژن برای پیش رفتن فرایند الزامی است. مک آرتور قبلاً به این مورد شک کرده بود که بعد مشخص شد که هیدروژن پراکسید یک فاز میانه در فرایند تشکیل می دهد که مشکل را تشریح کرد. در سال ۱۹۰۰ متالورژیست آمریکایی چارلز واشینگتن مریل و مهندس همراه او توماس بنت کرو فرایند تصفیه ( leach ) سیانید شدن را با استفاده از مکش و خاک روی بهبود دادند. این فرایند به عنوان فرایند مریل - کرو شناخته می شود.
wiki: سیانیداسیون طلا