آتوم یارجانیان ( به ارمنی: Ատոմ Եարճանեան ) با نام ادبی سیامانتو ( به ارمنی: Սիամանթօ ) ( زاده ۱۵ اوت ۱۸۷۸ – درگذشته اوت ۱۹۱۵ ) از شاعران نامی اهل ارمنستان بود.
سیامانتو در شهر آکن در ارمنستان غربی زاده شد وی لقب سیامانتو را براساس نام سیامند که از قهرمانان یکی از تصنیف های محلی کردی به نام خج و سیامند است برای خود برگزید.
... [مشاهده متن کامل]
او از سال ۱۸۹۱م در شهر استانبول اقامت گزید. با آغاز قتل عام ارمنی ها در سال ۱۸۹۶م، او نیز مانند بسیاری دیگر از ارمنیان ساکن ترکیه عثمانی به قبرس مهاجرت کرد. در سال ۱۸۹۷م به اروپا سفر کرد و پس از مدتی اقامت در ژنو، به پاریس رفت و در رشته ادبیات دانشگاه سوربن به تحصیل پرداخت.
اولین اثر این شاعر با عنوان ( اسطوره وار ) ، در سال ۱۹۰۲م انتشار یافت. سیامانتو پس از روی کارآمدن دولت ترکان جوان در سال ۱۹۰۸م به استانبول بازگشت و یک سال بعد اثر خود را با عنوان ( خبرهای سرخ از دوستم ) ، به چاپ رساند.
در سال ۱۹۰۹م به منظور جلب افکار عمومی ارمنیان ساکن آمریکا به موضع ناهنجار ارمنیان ارمنستان غربی، به این کشور سفر کرد و تحت تأثیر مشاهدات خود از نحوه زندگی ارمنی های آمریکا مجموعه شعر جدیدش را با نام ( دعوت میهنی ) ، منتشر کرد.
در سال ۱۹۱۱م به استانبول بازگشت و در سال ۱۹۱۳م برای دیدار از ارمنستان روسیه و ملاقات با متفکران ارمنی قفقاز، به تفلیس و ارمنستان شرقی ( ارمنستان روسیه ) ، سفر کرد.
سیامانتو نیز مانند بسیاری دیگر از شاعران و متفکران و هنرمندان ارمنستان غربی، در نسل کشی ارمنیان توسط حزب ترکان جوان که از احزاب حاکم آن روز کشور عثمانی بود در نسل کشی ارمنی ها در سال ۱۹۱۵ به طرز فجیعی به قتل رسید.
سیامانتو در آثارش افکار میهن پرستانه و آزادیخواهانه ملی خود را ضمن تلفیق بار مانیتیسم و نمادگرایی، با بیانی کاملاً خود ویژه و نو، ارائه می کند. وی در شکل و قالب و مضمون شعر ارمنی قرن بیستم دست به نوآوری هائی زد که تنها با خود او آغاز شد و پایان یافت.
سیامانتو از لحاظ شکل و قالب، شعرش را از سنت های متداول رها ساخت و به سرودن گونه ای از شعر پرداخت که می توان دربارهٔ آن اصطلاح های ( شعر آزاد ) و ( شعر نثر گونه ) ، را به کار برد. از لحاظ بیانی نیز با تصاویر و کلمات مرکب و اصطلاحات غنی ابداعی خود، خواننده شعر ارمنی را با گونه ای از زبان شعری آشنا کرد که قبلاً با آن بیگانه بود.
سیامانتو در شهر آکن در ارمنستان غربی زاده شد وی لقب سیامانتو را براساس نام سیامند که از قهرمانان یکی از تصنیف های محلی کردی به نام خج و سیامند است برای خود برگزید.
... [مشاهده متن کامل]
او از سال ۱۸۹۱م در شهر استانبول اقامت گزید. با آغاز قتل عام ارمنی ها در سال ۱۸۹۶م، او نیز مانند بسیاری دیگر از ارمنیان ساکن ترکیه عثمانی به قبرس مهاجرت کرد. در سال ۱۸۹۷م به اروپا سفر کرد و پس از مدتی اقامت در ژنو، به پاریس رفت و در رشته ادبیات دانشگاه سوربن به تحصیل پرداخت.
اولین اثر این شاعر با عنوان ( اسطوره وار ) ، در سال ۱۹۰۲م انتشار یافت. سیامانتو پس از روی کارآمدن دولت ترکان جوان در سال ۱۹۰۸م به استانبول بازگشت و یک سال بعد اثر خود را با عنوان ( خبرهای سرخ از دوستم ) ، به چاپ رساند.
در سال ۱۹۰۹م به منظور جلب افکار عمومی ارمنیان ساکن آمریکا به موضع ناهنجار ارمنیان ارمنستان غربی، به این کشور سفر کرد و تحت تأثیر مشاهدات خود از نحوه زندگی ارمنی های آمریکا مجموعه شعر جدیدش را با نام ( دعوت میهنی ) ، منتشر کرد.
در سال ۱۹۱۱م به استانبول بازگشت و در سال ۱۹۱۳م برای دیدار از ارمنستان روسیه و ملاقات با متفکران ارمنی قفقاز، به تفلیس و ارمنستان شرقی ( ارمنستان روسیه ) ، سفر کرد.
سیامانتو نیز مانند بسیاری دیگر از شاعران و متفکران و هنرمندان ارمنستان غربی، در نسل کشی ارمنیان توسط حزب ترکان جوان که از احزاب حاکم آن روز کشور عثمانی بود در نسل کشی ارمنی ها در سال ۱۹۱۵ به طرز فجیعی به قتل رسید.
سیامانتو در آثارش افکار میهن پرستانه و آزادیخواهانه ملی خود را ضمن تلفیق بار مانیتیسم و نمادگرایی، با بیانی کاملاً خود ویژه و نو، ارائه می کند. وی در شکل و قالب و مضمون شعر ارمنی قرن بیستم دست به نوآوری هائی زد که تنها با خود او آغاز شد و پایان یافت.
سیامانتو از لحاظ شکل و قالب، شعرش را از سنت های متداول رها ساخت و به سرودن گونه ای از شعر پرداخت که می توان دربارهٔ آن اصطلاح های ( شعر آزاد ) و ( شعر نثر گونه ) ، را به کار برد. از لحاظ بیانی نیز با تصاویر و کلمات مرکب و اصطلاحات غنی ابداعی خود، خواننده شعر ارمنی را با گونه ای از زبان شعری آشنا کرد که قبلاً با آن بیگانه بود.
