سی ام

رجوع شود به:تایلند

سیام (معماری). صورت اختصاریCongrès Internationaux d’Architecture Moderne(کنگرۀ بین المللی معماری مدرن) انجمن آزاد معماران که در 1928 تأسیس شد، و مسئول اصلی صورت بندی و اشاعۀ مبانی ِ مدرنیسم بود (←جنبش مدرن). اصول عمدتاً کارکردگرای سیام، ازجمله تفکیک دقیق منطقه های مسکونی، صنعتی، و تجاری با استفاده از کمربندهای سبز، و تأکید بر انبوه سازی مسکن به صورت ساختمان های بلند، تا دهۀ 1950 بر معماری و شهرسازی تسلط داشت. نمایشگاه وایسنهافدر اشتوتگارت (1927)، وحدت هدف و عمل در جنبش مدرن را به نمایش گذاشت؛ یک سال بعد، معمارانی که در این نمایشگاه شرکت داشتند، سیام را تأسیس کردند. طی مجموعه جلسات و همایش ها، اصول بازسازی شهرهای اروپای بعد از جنگ، به ویژه توسط لوکوربوزیهتنظیم شد، که همۀ آن ها در «اساس نامۀ آتن» (1933) آمده است. منطقه بندیدقیق و مشخص شهری و بلندمرتبه سازی، به منزلۀ بهترین راه حل های مشکلِ مسکن شهری شناخته شد. تا زمان برگزاری دهمین کنفرانس سیام در 1956 (سیام 10 )، با این باورها مخالفت نشد: جمع انشعابی گروه 10 به ارزیابی مجدد کاربری مختلط و مراکز شهریِ چندلایه پرداخت. مهم ترین اعضای گروه انشعابی عبارت بودند از آلیسون و پیتر اسمیتسونو آلدو وان آیک، که گروه سیام تحت فشار آنان در 1959 ازهم پاشید.