سیاست ویتنام با چارچوب جمهوری سوسیالیستی تعریف می شود که در نهایت توسط یک حزب کنترل می شود. رئیس جمهور ویتنام رئیس کشوراست و نخست وزیر ویتنام رئیس حکومتاست، هر دوی آنها مجزا از دبیرکل حزب کمونیست ویتنام است که رهبری حزب کمونیست ویتنام را بر عهده دارد و رئیس دفتر سیاسی است. به قدرت اجرایی توسط دولت و رئیس جمهور ویتنام اعمال می شود. قدرت قانونگذاری در اختیار مجمع ملی ویتنام است ( ویتنامی: Quốc hội Việt Nam ) قوه قضائیه مستقل از قوه مجریه است. پارلمان ویتنام قانون اساسی فعلی ویتنام، که پنجمین قانون اساسی آن است را در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۳ تصویب کرد.
... [مشاهده متن کامل]
نظام سیاسی ویتنام اقتدارگرایانه است, و آزادی اجتماع, آزادی انجمن, آزادی بیان, آزادی رسانه و آزادی ادیان و نیز کنشگری جامعه مدنی شدیداً محدود است. هیچ رهبر ملی که آزادانه انتخاب شود وجود ندارد، مخالفان سیاسی سرکوب می شوند، همه فعالیت های مذهبی توسط حزب کمونیست ویتنام کنترل می شود، و مخالفت مجاز نیست و حقوق مدنی محدود می شود. انتخابات ها در ویتنام تحت نظام سیاسی اقتدارگرایانه تک حزبی برگزار می شوند. ویتنام در زمره معدود دیکتاتوری های معاصر به رهبری حزب است که هیچ انتخابات مستقیمی در سطح ملی برگزار نمی کند. ماهیت رقابتی انتخابات ها شدیداً توسط انحصار حزب کمونیست بر قدرت در ویتنام، محدودیت ها بر آزادی بیان و مداخله حکومت در انتخابات ها محدود می شود.
رئیس جمهور ( Chủ tịch nước ) توسط مجمع ملی برای یک دوره پنج ساله انتخاب می شود و به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح خلق ویتنام و رئیس شورای دفاع و امنیت عمل می کند. علاوه بر این، رئیس جمهور حق تصمیم گیری در مورد امور اجرایی را دارد. حکومت ( Chính phủ ) ، قدرت اصلی دولتی اجرایی ویتنام، توسط نخست وزیر اداره می شود، که دارای چندین معاون نخست وزیر و چندین وزیر مسئول فعالیتهای خاص است. قوه مجریه مسئول اجرای فعالیتهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، دفاعی ملی، امنیتی و خارجی دولت است. مجمع ملی یک نهاد قانونگذاری تک مجلسی است. مجمع ملی دارای ۵۰۰ عضو است که با رای مردم برای دوره های چهار ساله انتخاب می شوند. طبق قانون اساسی، قوه مقننه بالاترین نهاد دولت است. اختیارات آن شامل تصویب و اصلاح قانون اساسی و قوانین است. تصویب بودجه دولت؛ نظارت بر دولت ویتنام و سایر دارندگان اختیارات عمومی پاسخگو به مجمع ملی و تعیین اعضای قوه قضائیه. قانون اساسی و قانون ویتنام برای انتخابات ریاست جمهوری جمهوری سوسیالیستی، مجلس شورای ملی و شوراهای خلق انتخابات منظمی را پیش بینی کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
نظام سیاسی ویتنام اقتدارگرایانه است, و آزادی اجتماع, آزادی انجمن, آزادی بیان, آزادی رسانه و آزادی ادیان و نیز کنشگری جامعه مدنی شدیداً محدود است. هیچ رهبر ملی که آزادانه انتخاب شود وجود ندارد، مخالفان سیاسی سرکوب می شوند، همه فعالیت های مذهبی توسط حزب کمونیست ویتنام کنترل می شود، و مخالفت مجاز نیست و حقوق مدنی محدود می شود. انتخابات ها در ویتنام تحت نظام سیاسی اقتدارگرایانه تک حزبی برگزار می شوند. ویتنام در زمره معدود دیکتاتوری های معاصر به رهبری حزب است که هیچ انتخابات مستقیمی در سطح ملی برگزار نمی کند. ماهیت رقابتی انتخابات ها شدیداً توسط انحصار حزب کمونیست بر قدرت در ویتنام، محدودیت ها بر آزادی بیان و مداخله حکومت در انتخابات ها محدود می شود.
رئیس جمهور ( Chủ tịch nước ) توسط مجمع ملی برای یک دوره پنج ساله انتخاب می شود و به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح خلق ویتنام و رئیس شورای دفاع و امنیت عمل می کند. علاوه بر این، رئیس جمهور حق تصمیم گیری در مورد امور اجرایی را دارد. حکومت ( Chính phủ ) ، قدرت اصلی دولتی اجرایی ویتنام، توسط نخست وزیر اداره می شود، که دارای چندین معاون نخست وزیر و چندین وزیر مسئول فعالیتهای خاص است. قوه مجریه مسئول اجرای فعالیتهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، دفاعی ملی، امنیتی و خارجی دولت است. مجمع ملی یک نهاد قانونگذاری تک مجلسی است. مجمع ملی دارای ۵۰۰ عضو است که با رای مردم برای دوره های چهار ساله انتخاب می شوند. طبق قانون اساسی، قوه مقننه بالاترین نهاد دولت است. اختیارات آن شامل تصویب و اصلاح قانون اساسی و قوانین است. تصویب بودجه دولت؛ نظارت بر دولت ویتنام و سایر دارندگان اختیارات عمومی پاسخگو به مجمع ملی و تعیین اعضای قوه قضائیه. قانون اساسی و قانون ویتنام برای انتخابات ریاست جمهوری جمهوری سوسیالیستی، مجلس شورای ملی و شوراهای خلق انتخابات منظمی را پیش بینی کرده است.
