ژاپن یک کشور امپراتوری است. حکومت در آن به صورت سیستم پارلمانی، مشابه با بریتانیا می باشد که در حقیقت نخست وزیر آن را اداره می کند. امپراتور نماد کشور و وحدت ملی است و در رابطه با امور حکومتی قدرتی ندارد. تمامی کارهای امپراتور در رابطه با امور کشوری براساس توصیه ها و تصویب کابینه صورت می گیرد. با این حال امپراتور به عنوان رئیس کشور در مناسبت های سیاسی تأثیرگذار است. امپراتور کنونی ژاپن، ناروهیتو، در سال ۲۰۱۹ به عنوان یکصدو بیست و ششمین امپراتور به تخت نشست.
... [مشاهده متن کامل]
سیستم حکومتی ژاپن بر اساس فعالیت احزاب سیاسی قرار داشته و احزاب سیاسی نقش تعیین کننده ای در صحنه سیاست کشور دارند. در شرایط کنونی، مهم ترین احزاب سیاسی فعال عبارتند از: حزب لیبرال دموکرات، حزب دموکراتیک ژاپن، حزب کومه جدید، حزب کمونیست ژاپن، حزب سوسیال دموکرات. حزب لیبرال دموکرات مهم ترین حزب سیاسی در ژاپن است.
نهاد قانون گذار این کشور که دایت ملی نام دارد، دومجلسی بوده و از مجلس نمایندگان و مجلس مشاوران ( سنا ) تشکیل شده است. مجلس نمایندگان ۴۸۰ عضو دارد که با رای مردم برای دوره های چهار ساله انتخاب می شوند. اعضای مجلس مشاوران ۲۴۲ نفر هستند که با رأی مردم برای دوره ای شش ساله انتخاب می شوند.
نخست وزیر ژاپن رئیس دولت در ژاپن است که حکمش به وسیله امپراتور تنفیذ می شود. ذیل رهبری نخست وزیر، ۱۲ وزارتخانه وجود دارد؛ که عبارتند از: وزارت دادگستری - دارایی - بهداشت و رفاه - بازرگانی و صنعت - پست و ارتباطات - ساختمان - امور خارجه - آموزش ژاپن، علوم و فرهنگ ژاپن - کشاورزی، جنگلداری، ماهیگیری - حمل و نقل - کار و کشور
قانون اساسی ژاپن ( به ژاپنی: 日本国憲法 ) ( تلفظ: Nihon - Koku Kenpō ) عالی ترین متن قانونی در کشور ژاپن است و هر قانون، فرمان، دستخط امپراتور یا تصویب نامه دولتی مغایر با خود را فاقد اعتبار دانسته است. این قانون پس از شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم و اشغال کشور توسط نیروهای متفقین، در روز سوم نوامبر ۱۹۴۶ به تصویب رسید.
امپراتور ژاپن ( 天皇؟ ) رئیس خانواده امپراتوری و رئیس تشریفاتی کشور است. طبق اصل اول قانون اساسی ژاپن، امپراتور «نماد کشور و وحدت مردم» تعریف شده است. با این حال، او ئیس اجرایی نیست و فقط دارای اختیارات مهم خاصی است. همان طور که در اصل ۴ قانون اساسی به وضوح بیان شده، امپراتور هیچ قدرت واقعی در رابطه با دولت ندارد.






... [مشاهده متن کامل]
سیستم حکومتی ژاپن بر اساس فعالیت احزاب سیاسی قرار داشته و احزاب سیاسی نقش تعیین کننده ای در صحنه سیاست کشور دارند. در شرایط کنونی، مهم ترین احزاب سیاسی فعال عبارتند از: حزب لیبرال دموکرات، حزب دموکراتیک ژاپن، حزب کومه جدید، حزب کمونیست ژاپن، حزب سوسیال دموکرات. حزب لیبرال دموکرات مهم ترین حزب سیاسی در ژاپن است.
نهاد قانون گذار این کشور که دایت ملی نام دارد، دومجلسی بوده و از مجلس نمایندگان و مجلس مشاوران ( سنا ) تشکیل شده است. مجلس نمایندگان ۴۸۰ عضو دارد که با رای مردم برای دوره های چهار ساله انتخاب می شوند. اعضای مجلس مشاوران ۲۴۲ نفر هستند که با رأی مردم برای دوره ای شش ساله انتخاب می شوند.
نخست وزیر ژاپن رئیس دولت در ژاپن است که حکمش به وسیله امپراتور تنفیذ می شود. ذیل رهبری نخست وزیر، ۱۲ وزارتخانه وجود دارد؛ که عبارتند از: وزارت دادگستری - دارایی - بهداشت و رفاه - بازرگانی و صنعت - پست و ارتباطات - ساختمان - امور خارجه - آموزش ژاپن، علوم و فرهنگ ژاپن - کشاورزی، جنگلداری، ماهیگیری - حمل و نقل - کار و کشور
قانون اساسی ژاپن ( به ژاپنی: 日本国憲法 ) ( تلفظ: Nihon - Koku Kenpō ) عالی ترین متن قانونی در کشور ژاپن است و هر قانون، فرمان، دستخط امپراتور یا تصویب نامه دولتی مغایر با خود را فاقد اعتبار دانسته است. این قانون پس از شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم و اشغال کشور توسط نیروهای متفقین، در روز سوم نوامبر ۱۹۴۶ به تصویب رسید.
امپراتور ژاپن ( 天皇؟ ) رئیس خانواده امپراتوری و رئیس تشریفاتی کشور است. طبق اصل اول قانون اساسی ژاپن، امپراتور «نماد کشور و وحدت مردم» تعریف شده است. با این حال، او ئیس اجرایی نیست و فقط دارای اختیارات مهم خاصی است. همان طور که در اصل ۴ قانون اساسی به وضوح بیان شده، امپراتور هیچ قدرت واقعی در رابطه با دولت ندارد.





