سیاست روسیه در چارچوب نظام نیمه ریاستی صورت می گیرد. مطابق قانون اساسی روسیه، رئیس جمهور روسیه رئیس دولت است و از یک سیستم چند حزبی با قدرت اجرایی که توسط دولت اعمال می شود، به ریاست نخست وزیر است که با تصویب پارلمان توسط رئیس جمهور منصوب می شود. قدرت مقننه در دو مجلس مجمع فدرال فدرال روسیه واگذار شده است.
... [مشاهده متن کامل]
قانون اساسی روسیه
مهمترین سند حقوقی در فدراسیون روسیه است. این قانون در همه پرسی روز ۱۲ دسامبر ۱۹۹۳ جایگزین قانون اساسی جمهوری فدراتیو شوروی سوسیالیستی شد که در ۱۲ آوریل ۱۹۷۸ میلادی به تصویب رسیده بود.
در این همه پرسی ۵۸٬۱۸۷٬۷۵۵ نفر شرکت کرده و ۳۲٬۹۳۷٬۳۰ ( بیش از ۵۸ درصد ) نفر به آن رأی موافق دادند.
در این قانون اختیارات گسترده ای به رئیس جمهور اعطا شده که این امر با سنت تاریخی تمرکز قدرت سیاسی در این کشور هماهنگ و متناسب است.
انتخابات در روسیه
مردم روسیه در سطح فدرال، رئیس جمهور را به عنوان رئیس کشور و اعضای مجلس قانون گذاری را انتخاب می کنند. این مجلس یکی از دو مجلس فدرال به شمار می رود. رئیس جمهور را می توان در نهایت به مدت دو دورهٔ شش ساله انتخاب کرد. این مدت از ۲۰۰۸ به این سو از چهار سال به شش سال افزایش یافت. مجلس فدرال دارای دو مجلس است: مجلس دوما که ۴۵۰ عضو دارد و هر کدام به مدت پنج سال به صورت نمایندگی تناسبی انتخاب می شوند و شورای فدراسیون روسیه که مستقیماً توسط مردم انتخاب نمی شوند بلکه هر کدام از ۸۵ واحد فدرال این کشور ۲ نماینده به این شورا می فرستند تا در نهایت ۱۷۰ عضو در آن وجود داشته باشد.
از سال ۱۹۹۰ شش انتخابات برای ریاست جمهوری و هفت انتخابات برای پارلمان برگزار شده است.
دولت روسیه بالاترین قدرت اجرایی در فدراسیون روسیه است. اعضای دولت روسیه شامل نخست وزیر، معاون نخست وزیر و وزرای دولت فدرال می باشند. بر اساس اصلاحیه سال ۱۹۹۱ قانون اساسی ۱۹۷۸ روسیه رئیس جمهور روسیه، رئیس شورای اجرایی این کشور بود و شورای وزیران را رهبری می کرد. طبق قانون اساسی فعلی روسیه، در حال حاضر رئیس جمهور از اعضای دولت روسیه نمی باشد و از قدرت اجرایی برخوردار نیست. اما رئیس جمهور، نخست وزیر روسیه را تعیین می کند، که به عنوان بالاترین منصب اجرایی این کشور فعالیت می کند.
نخست وزیر روسیه رسماً دومین فرد قدرتمند در ساختار سیاسی روسیه است که طبق ماده ۲۴ قانون اساسی فدرال ریاست دولت روسیه را به عهده دارد. با توجه به نقش مرکزی رئیس جمهور در ساختار سیاسی روسیه فعالیت های قوه مجریه ( از جمله نخست وزیر ) به میزان قابل توجهی تحت تأثیر وی قرار دارد.
... [مشاهده متن کامل]
قانون اساسی روسیه
مهمترین سند حقوقی در فدراسیون روسیه است. این قانون در همه پرسی روز ۱۲ دسامبر ۱۹۹۳ جایگزین قانون اساسی جمهوری فدراتیو شوروی سوسیالیستی شد که در ۱۲ آوریل ۱۹۷۸ میلادی به تصویب رسیده بود.
در این همه پرسی ۵۸٬۱۸۷٬۷۵۵ نفر شرکت کرده و ۳۲٬۹۳۷٬۳۰ ( بیش از ۵۸ درصد ) نفر به آن رأی موافق دادند.
در این قانون اختیارات گسترده ای به رئیس جمهور اعطا شده که این امر با سنت تاریخی تمرکز قدرت سیاسی در این کشور هماهنگ و متناسب است.
انتخابات در روسیه
مردم روسیه در سطح فدرال، رئیس جمهور را به عنوان رئیس کشور و اعضای مجلس قانون گذاری را انتخاب می کنند. این مجلس یکی از دو مجلس فدرال به شمار می رود. رئیس جمهور را می توان در نهایت به مدت دو دورهٔ شش ساله انتخاب کرد. این مدت از ۲۰۰۸ به این سو از چهار سال به شش سال افزایش یافت. مجلس فدرال دارای دو مجلس است: مجلس دوما که ۴۵۰ عضو دارد و هر کدام به مدت پنج سال به صورت نمایندگی تناسبی انتخاب می شوند و شورای فدراسیون روسیه که مستقیماً توسط مردم انتخاب نمی شوند بلکه هر کدام از ۸۵ واحد فدرال این کشور ۲ نماینده به این شورا می فرستند تا در نهایت ۱۷۰ عضو در آن وجود داشته باشد.
از سال ۱۹۹۰ شش انتخابات برای ریاست جمهوری و هفت انتخابات برای پارلمان برگزار شده است.
دولت روسیه بالاترین قدرت اجرایی در فدراسیون روسیه است. اعضای دولت روسیه شامل نخست وزیر، معاون نخست وزیر و وزرای دولت فدرال می باشند. بر اساس اصلاحیه سال ۱۹۹۱ قانون اساسی ۱۹۷۸ روسیه رئیس جمهور روسیه، رئیس شورای اجرایی این کشور بود و شورای وزیران را رهبری می کرد. طبق قانون اساسی فعلی روسیه، در حال حاضر رئیس جمهور از اعضای دولت روسیه نمی باشد و از قدرت اجرایی برخوردار نیست. اما رئیس جمهور، نخست وزیر روسیه را تعیین می کند، که به عنوان بالاترین منصب اجرایی این کشور فعالیت می کند.
نخست وزیر روسیه رسماً دومین فرد قدرتمند در ساختار سیاسی روسیه است که طبق ماده ۲۴ قانون اساسی فدرال ریاست دولت روسیه را به عهده دارد. با توجه به نقش مرکزی رئیس جمهور در ساختار سیاسی روسیه فعالیت های قوه مجریه ( از جمله نخست وزیر ) به میزان قابل توجهی تحت تأثیر وی قرار دارد.
